Verzamelde gedichten

[p. 86]

Vrouwenarmen

Roomblanke armen uit een zwartfluwelen kleed.
De handen langgewend aan naaktheid en aan licht,
De bovenarmen zo onstilbaar teer en bloot
Alsof zich alle andere naaktheid daar heeft uitgezegd:
't Geaderd vel van buik en schoot en de geronnen huid
Van hals en schouders zingt het hier zacht uit,
Vol overgangen en berustend in de eigen pracht,
Ochtend- of avondzonlicht stilgelegd.