Verzamelde gedichten

[p. 107]

Billet doux

Een vrouw liefhebben in haar zwakste ogenblikken,
Wanneer wat leven was nu reeds dood schijnt te zijn
En in haar ogen alle zomers zijn gedoofd.
Haar lelijkheid aanbidden, haar betraande blikken,
Haar niet te overreden afkeer van het leven.
En soms is die ontreddering mij onontbeerlijk
En voel ik dat mijn hart, vol liefde en verachting,
Gerust is en de dood aanvaardt, zoals ik vroeger
Verlangde dat ik altijd jong zou zijn en leven.