Verzamelde gedichten

[p. 138]

Oogappel

Ik doe niets dan denken aan je oog.
Het is mijn dagtaak en mijn droom,
Mijn grote wijsheid, mijn liefste bezit:
Een appel van licht in een amandel van wit.

Het is grootheid in kleinheid, donker in licht,
Een rond kristal, een diamanten pit,
Een diepte die zichzelf verhoogt,
Uitspansel, wereldzee van je gezicht.

Ik kan het niet begrijpen met verstand.
Wel met mijn oogappel en oogwit,
Zoals een ster verstand heeft van het licht
En een groen dal begrip geeft van het land.