Verzamelde gedichten

[p. 137]

Glimlach

Zij zwijgt; haar ogen stralen; haar hoofd, gebogen,
De ogen opgeslagen en de mond geopend,
Zodat tussen haar tanden ik haar tong als in een doos
Zie liggen, heeft de zijnskracht van haar lichaam
In zich verzameld: de gespreide beweeglijkheid der vingers,
De stille eensgezindheid van haar borsten,
De rust der voeten, de aandoenlijkheid der knieën -
't Ligt alles in een glimlach om haar mond
En is tot licht geworden in haar ogen.
Zo ben ik, zegt haar blik, zo zacht gevoegd
Uit huid en bloed, zo naakt en zonder schaamte
Onder mijn kleren, glimlach ik je tegemoet.