Ideën I

81.

Smart maakt onbillyk. Paràbel werd boos op Poiêtês, die 't niet helpen kon. Ze scheidde van tafel en bed, en nam haar meisjesnaam aan: Ameleia.

Ze scheurde den kleine 't valsche jurkjen af, dat de aandacht wegstal. Daarop toonde ze 'r kind aan vele menschen, en vraagde met de oogen:

- Hoe vindt ge m'n kind, m'n schat, m'n alles?

Een der velen zeide:

- Indecent.

De anderen zeiden niets. Zy hadden de vraag van de moeder niet verstaan, en zagen 't kind niet.

Dit bedroefde Ameleia. Ze verzoende zich met Poiêtês, die 't graag deed. En ze noemde zichParàbel als vroeger, en tooide haar kind als te-voren.

- Ach, riep ze, dan ziet men toch het jurkjen, en die lieve strookjes, en die linten! Misschien zal men in 't eind letten op m'n kind, en 't schooner vinden dan z'n tooi. (134)