Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Ideën I (1879)

Informatie terzijde

Titelpagina van Ideën I
Afbeelding van Ideën IToon afbeelding van titelpagina van Ideën I

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (1.98 MB)

ebook (3.34 MB)

XML (0.99 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

aforismen
verhalen


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Ideën I

(1879)– Multatuli–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

136.

De roeping van den mensch is mensch te zyn. Daarheen moeten leiden: opvoeding, onderwys, beroepskeuze, zedeleer, wetgeving, godsdienst.

Hierin nu ligt, geloof ik, 'n algemeene fout, dat men veelal het doel voorbyziet en hoofdzaak maakt van 't middel.

Gesteld dat men als volmaakt mensch ter-wereld kwam. Dan zou alle kultus, alle dwang, alle wet overbodig wezen. Ik zeg niet: alle regel. Integendeel. Absentie van behoefte aan wet, is juist 'n kenmerk van regel en orde.

Maar de onvolmaaktheid die we dagelyks waarnemen in onszelf - en in alles - mag niet leiden tot toepassing van middelen, anders of meer dan juist noodig zyn ter bereiking van het doel.

Om m'n denkbeeld overtebrengen in 'n vergelyking, wil ik de menschelyke fouten en verkeerdheden ziekte noemen. Die ziekten zyn velerlei. Stel dat er 'n byzonder geneesmiddel bestaat voor elke ziekte. Dan zyn, in 't algemeen, alle geneesmiddelen noodig voor alle krankheden. Doch ieder individu heeft 'n bepaalde ziekte, en dus behoefte aan 't geneesmiddel dat op zyn krankheid past. Wie zou nu, uit tragen schuw voor de moeite van 't kiezen, aan elk individu durven voorschryven: Recipe... alwat er in de apteek is?

Het doel is: behoud of herstel van gezondheid.

Den gezonden schryft men niets voor. Voor hen maakt men alleen dan uitzondering als er kan voorzien worden dat die gezondheid zou gevaarloopen. Er kan, byv. 'n behoedmiddel

[pagina 61]
[p. 61]

noodig zyn voor 'n ziekte die men nog niet heeft, doch welker invloed te vreezen is. Maar niemand zal op 't denkbeeld komen zich te wapenen tegen cholera of pest, wanneer die plagen niet heerschen of niet in de nabyheid zyn. Ook schryft men geen geneesmiddel voor aan gezonden die behoefte hebben aan zulke veranderingen als de lieve Natuur zal bezorgen zonder middel. Men weet dat 'n kind moet groeien tot man of vrouw. Van 't daartoe noodige voedsel spreek ik nu niet, daar ik m'n vergelyking slechts uit de apteek haal. Niemand zal angstvallig zoeken naar 'n middel tot vergrooting van z'n kind, wanneer dat zoo groot is als 't naar z'n jaren behoort te wezen. De slotsom is: zoo weinig middelen mogelyk.

Maar aan zieken schryft men iets voor. Dit is noodzakelyk. Doch ook hier is de goede opvatting, naar ik meen: zoo weinig mogelyk.

Dat is, in beide gevallen, niet meer dan noodig om de gezonden gezond te houden of de zieken gezond te maken.

Wie dit anders inziet, wie meent dat het gebruiken van medicynen doel is, en gezondheid byzaak, spant de paarden achter den wagen, en loopt gevaar ziekte te geven waar ze niet was, en gezondheid te verdryven waar ze bestond.

Dit zal niemand tegenspreken. Nooit zal 'n geneesheer zich beroemen op 't voorschryven van veel medicynen, maar wel zou hy zich mogen beroemen op 't uitwerken van veel goeds met weinig middelen, en vooral zou hy lof verdienen wanneer hy gezorgd had dat er nooit ander kwaad in de plaats trad van 't verdreven kwaad.

Wanneer iemand 10 graden miltsmart moet lyden in betaling voor 't verlossen van 9 graden koortslyden, noem ik dat geen winst. Zóó'n verlies nu wordt vaak geleden. Ik zeg dit in toepassing van de vergelyking.

Maar - altyd in toepassing op m'n onderwerp - er is nog wat ergers. Dikwyls veroorzaakt onnoodige kinine de koorts die er niet was. Dit is verschrikkelyk.

 

Ik stap nu van de vergelyking af en herhaal m'n tekst: de roeping van den mensch is mensch te zyn. Dáárheen moeten leiden opvoeding, wetgeving, enz. Alle middelen moeten zoo weinig mogelyk worden aangewend, juist omdat het gebruik van veel middelen den weg afsnydt waarlangs men moet geraken tot het hoofddoel. Wie dat hoofddoel voorbyziet, wie den patient beschouwt als geschapen om de apteek optehouden, instee van de apteek als 'n inrichting om den patient te genezen, handelt verkeerd op tweeërlei wyze:

 

[pagina 62]
[p. 62]

Ten-eerste, door voor verdreven verkeerdheden andere - soms gevaarlyker! - kwalen in de plaats te geven.

Ten-tweede, door kwalen te veroorzaken die niet zouden bestaan hebben zonder 't onnoodig middel.

 

Dit nu maakt me verdrietig, dat we veelal belet worden mensch te zyn, omdat we door opvoeding en onderwys zyn verschoold. Door beroepskeuze verambtenaard, vermilitaird, en verbeurst. Door zedeleer en wetgeving verwrongen en vermanierd. Door godsdienst verstelseld en verkerkt...

Zeg niet dat ik vreemde woorden maak. Het Volk-zelf noemt dat alles in z'n dikwyls krachtige taal: verdokterd!


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken