Ideën I

164.

Ik noemde die noodzakelykheid eeuwig. Zeker. Zy die gelooven aan 'n ‘Schepping’ moeten erkennen dat er ook vóór of buiten die veronderstelde schepping, òf niets was... òf dat er was wat er naar de gegevens wezen moest. Dit is uitgedrukt in Jehovah's naam: ‘die is, was, en wezen zal.’ ^* Eén plus één is twee. Eén plus één was altyd twee. Eén plus één zal altyd twee zyn. Er was geen God noodig - in de gewone grove opvatting - om dit vasttestellen. Integendeel, 'n God zooals zich 't volk dien denkt, zou niet hebben kùnnen bepalen dat iets anders wezen zou dan 't is. En de bepaling dat iets zyn zal wat reeds is, zou onnoodig wezen en doen denken aan den waan van 'n kind dat, de zon ziende schynen, die zon gelast te schynen om daarna te vertellen dat ze scheen op zyn bevel.

* Zeer eenvoudig alzoo de konjugatie van 't werkwoord Zyn.