Ideën I

306.

Volgens 'n amerikaansch dagblad, is onlangs zekere juffrouw Nancy Smidt verkozen tot burgemeester van de stad Oskaloso in den staat Jowa. Ik weet niet of 't waar is, want het staat in 'n dagblad, maar als 't waar is, denk ik dat die kiezers te Amsterdam zyn geweest, en 'n afschrik hebben gekregen van mannelyke besturen. 't Is zoo vreemd niet.

Ze zullen daar de waterhoudende trottoirs hebben gezien, met akkompagnement van keldergaten, stoeptrappen, winkelkasten en verdere guet-apens. Ook hebben zy waarschynlyk een-en-ander vernomen van den staat der geldmiddelen in die stad, en van de manier waarop de vrome burgervaderen kans hebben gezien om bankroet te gaan, zonder dat iemand begrypen kan waar 't deficit gebleven is.

Ik gis dat de Oskalosers 'n brand hebben bygewoond, waarby de spuiten absent bleven omdat de stad Amsterdam chicaneert op de betaling van de premiën. ^*

Dit alles, denk ik, zal aanleiding hebben gegeven tot de meening dat het tyd werd eens te beproeven of 'n dame even schandelyk als 'n man zou misbruik maken van 't vertrouwen harer medeburgers.

* De eerst-watergevende spuit had recht op 'n premie. By elke spuit waren op 't papier veertig man geaffekteerd. Waar nu yverige brandgasten, zonder te wachten op de voltalligheid van hun ploeg met hun spuit by den brand aanwezig waren, en water gaven, beweerde het stadsbestuur de verdiende premie te mogen beknibbelen naar verhouding der presente gasten. De stelling was vreemd, en allen te verklaren door 115. Ook streed het tegen de letter van 't Reglement dat van de eerst-watergevende ‘spuit’ spreekt zonder 't aantal gasten te noemen. Een pypvoerder die zich by 't blusschen van brand meermalen verdienstelyk had gemaakt, verzette zich tegen de bekrompen uitlegging die 't stadsbestuur aan 't Reglement geven wilde. Hy procedeerde en verloor. Er waren voor den armen man geen rechters te Berlyn.