Ideën I

[p. 206]

307.

De leden der gemeenteraden in Nederland worden niet betaald. ^* 't Is er ook naar. Ik geloof dat niets duurder uitkomt dan onbetaalde dienst.

Die lui doen dat voor de eer, zegt men. Dan zyn ze, in Amsterdam althans, met weinig tevreden. Dit moet ik erkennen.

Onlangs las ik in 'n klein - dikwyls geestig, en daarom in Holland niet geacht - blaadje, dat de burgery in die stad, stipt genomen, het recht hebben zou te-hoop te loopen, naar 't stadhuis te gaan, en de raadsleden met toebehooren - d.i. met al hun plichtvergeten vroomheid en fatsoenlykheid - het venster uittegooien.

Even als dat blaadje raad ik dit af. 't Mocht eens 'n onschuldigen voorbyganger treffen. Maar hierin ben ik 't met dit blaadje volkomen ééns, dat de goeie burgery eigenlyk recht hebben zou tot zoo'n exekutie.

Neen, toch niet! Die burgery kóós immers m'nheer die en m'nheer die? Den burgemeester alleen heeft ze aan den Koning te wyten. De rest is eigen kiesfabrieks-werk. Geen lid in den raad, of er is eenmaal uitgebazuind dat die man nu eerst recht hartelyk en bekwaam de belangen zou voorstaan van die lieve goeie stad!

* De wethouders te Amsterdam ontvangen tweeduizend gulden 's jaars. Dezer dagen is die som door den gemeenteraad verhoogd tot vyfduizend gulden, welk besluit echter door de Provinciale Staten verworpen is. Ik beweer dat 'n bezoldiging van vyfduizend gulden niet te hoog wezen zou, indien daarvoor plichtsvervulling te bedingen en te verkrygen was, maar met het oog op die brand-spuit-historie zouden vijfduizend centen weleens te veel kunnen zyn.