Ideën III

734.

Als staal van wat sommigen durven opdisschen, en tevens van Publiek's kretinisme dat met zulke dingen genoegen neemt, meen ik te mogen verwyzen naar den arbeid van eenige koryfeën op verschillend gebied, muurling, bosscha, zaalberg, thorbecke, van der palm, dien ik by verschillende gelegenheden in deze ideen behandeld heb.

Ik erken, in de beschouwing van 't werk dezer schryvers meermalen afgedaald te zyn tot kleinigheden, die ik niet gispen zou in auteurs wier waarheidsliefde my overigens gebleken was. Vittery stuit me tegen de borst. En al schiep ik vermaak daarin - welk 'n onuitputtelyke bron van genot bood me in dat geval de hollandsche litteratuur aan! - al had ik er lust in, dan nog zou ik me daarvan moeten onthouden

[p. 148]

uit vrees voor - in dat geval niet onbillyke - weerwraak. Ikzelf immers, die dikwyls haastig schryf, ik die gebukt ga onder belemmering en zorgen, welker zwaarte menig ander àllen arbeid onmogelyk maken zou, ik kan vaak niet dan zeer onnauwkeurig zyn. 't Moet in myn werk wemelen van fouten die gegronde aanleiding geven zouden tot berisping. Wat zou er van my worden, indien men myn arbeid onderwierp aan 'n onderzoek als ik nu-en-dan toepaste op anderen?

Wat er van m'n arbeid worden zou? Men zou daarin tallooze schryvers-gebreken vinden. Ik wil gaarne helpen zoeken, maar deze hulp is niet noodig...