Ideën III
(1876)– Multatuli–
Auteursrechtvrij808.Ik weet den naam niet van de firma waar de Homerussen hun rhapsoden lieten drukken, en dit spyt me. De zangers van Ilias en Odyssee brachten de meeste feiten en gesprekken tweemaal in rekening. Eerst verneemt de lezer dat er iets gebeurd is, en daarna wordt die gebeurtenis - liefst met dezelfde woorden van den auteur - nog-eens verhaald door ajax, diomedes, triptolemus en de rest. Deze gewoonte is voor 'n schryver allerpleizierigst, en 't is geen gunstig | |
[pagina 216]
| |
kenmerk van onze beschaving, dat we hierin zoo barbaars zyn teruggegaan. Indien ik u reeds nu had meegedeeld, lezer, wat er tusschen john en de femme de chambre naast dien landauer voorviel, zouden straks de heeren Gebroeders van helden Ga naar voetnoot* by therese's terugkeer in den tuin, 't relaas van 't reeds vernomene onbarmhartiglyk schrappen. Als 't waar is dat homerus bedelde, moet-i dit - als sint-labre, lazre, lapre... ik weet 's mans naam niet recht - voor z'n pleizier gedaan hebben. Hy was z'n Heiligen menig kaarsje schuldig, evenzeer als heinrich heine, die zóó in z'n schik was met zyn uitgever, dat-i de goden dankte: weil sie ihm den julius campe zum Verleger gegeben... Ik ben minder gelukkig, en mag dus de kans niet loopen dat straks ‘Madame la Marquise’ onze therese den mond snoert met 'n bar: ‘ik weet al... 't staat op pagina zooveel!’
O, varus-van helden, geef my den geduldigen agamemnon weer!
Ik ben zeker dat-i 't niet doet. |
|