Ideën IV
(1877)– Multatuli–
Auteursrechtvrij
[pagina 156]
| |
keren man in 't hospitaal, die gedurig schreeuwde: zuur, zuur! Wakers en doktoren hielden hem voor krankzinnig, en als zoodanig werd-i behandeld. Misschien ook genas men den man van andere ziekten die hy niet had, en wel zoo krachtig dat-i den geest gaf aan overmaat van genezing. By opening van z'n lyk, bevond men...
't Is maar 'n vertellinkjen uit m'n kindsheid, en ik stel me niet verantwoordelyk voor de waarheid, noch zelfs voor de mogelykheid.
...men bevond dat-i 'n kwaal had...
Nog-eens, ik weet niet of er zulke kwalen zyn, en zoo ja, of men ze anatomisch kan waarnemen.
Nu dan, er bleek dat de man te kureeren was geweest met 'n paar citroenen.
Ach, had men maar geluisterd naar z'n: zuur, zuur!
Na 't afwerken van Vorstenschool, riep alles wat er in my ziek en gewond is: cyfers, cyfers!
Ziedaar, lezer; de kauzaal-filiatie van den citroen dien ik reeds in 931 wilde gebruiken, en nog altyd niet machtig worden kan. Misschien zal 't lukken in 'n volgend nummer. |
|