Rhetorica, dye edele const van welsegghene

[fol. 60r]

¶ Hier naer volghen dye argumentatien de welcke een yeghelijc goet Rhetorisien schuldich es te wetene, om bi dien zijn reden, sprake, oft vertooch, constelijc te formeren, exorneren, ende proberen, En zijn wederpartije subtijlijck te refuteren ende begrijpene.
By dien sullen wij ons weten te wachtene, van te langhe op een plaetse te blijuen, van weder ende wederomme op tselue te vallene, van achter te latene tghene dat wij begonnen hebben, ende van onghetijdelijc van een propoost opt ander te lopene.
Biden welcken ooc wij sullen moghen onthouden wat wij in elcke plaetse gheseyt hebben,
Ende die audituers sullen duer dye goede ordinancie ende deelinghe van elcker argumentatie, al tselue moghen verstaen, onthouden, ende wech draghen.

¶ Van die argumentacie de welcke perfect oft vulmaect ghenoemt werdt.

DIe argumentacie perfect wort ghedeelt ⁺ in vijf deelen. Het eerste es die Propositie oft Thema, biden welcken wij int corte vertooghen, tghene dat wij proberen willen. Het tweeden es die Redene, bi die welcke wij betooghen

+ Collectio.

[fol. 60v]

ons voorstel warachtich te wesen. Het derde es die Confirmatie vander redene, by dye welcke wij die selue eedene sterc maken ende doen blijcken als scriftueren, wetten, exempelen, van minder, meerder gelijcke of contrarie gewijsde sake. &c. Het vierde es die exornatie, bide welcke wij ons sake verchieren, verbreeden, grootmaken, als comparatien of gelikenessen, exempelen, digressien, amplificatien. &c Het. v. es die Conclusie, dats een besluyt int corte, versamende die deelen vander argumentacie