Schaduw

[p. 36]

Gebed XXI

Laat mij door donkren grond
van menschenharten ruw en teer
sturen den blinke-ploeg van mijn geestdrift, Heer,
en door de scherpe, trage eg van wijs beleid
breken de klonters, dat de akker open leit
effen, gereed voor zachten val van zaad,
dat uit mijn droom en mijn twee handen gaat
geharde korrels, maar van kiemkracht groot.
Heer, maak mij zaaier op de velden van den nood.

En is de zaaimaand om, die stil-mystieke tijd,
laat er geen korrelken ontheven en verspreid,
Heer, op der winden wispelturigheid;
die speelt er mee en gaat ijl-zingend heen
en strooit mijn zaaisel op sterielen steen.

[p. 37]

 

Zwoegt nu de landman, spaar mij geenen last;

 

welt hij met zwaren rol zijn zaden vast,

 

Heer, leg ook op mijn pand de zaden stil,

 

geef mij d'arduinen wel van sterken wil.

 

 

 

Maar als voor Baafmistijd de oogst is ingehaald

 

en heb ik 't arbeidsloon met eigen kracht betaald,

 

zend dan naar mijn erven

 

met duizend korven uit, uw zingend' englenschaar;

 

laat ze bij donker dragen

 

den oogst van gansch het jaar.

 

 

 

De volle, blonde garven

 

voor liefde's dagelijksch brood;

 

de fruiten van erbarmen

 

over de pleinen van versteenden nood.

 

 

 

Op 't koortsig woelen der wroeters

 

zoekend naar U, naar vrêe, van West tot Oost,

 

Heer, laat uw engelen persen

 

over hun dorst

 

de druiven van mijn troost.

 

 

[p. 38]

 

Over de misdaad en 't wanzijn,

 

door U alleen verstaan

 

die niet keert uw gelaat,

 

dat uwe gulden rei van serafijnen strooien

 

van mijn mild oordeel 't zonnebloemenzaad.

 

 

 

En keert uw laatste engel

 

dien laatsten keer

 

voorbij mijn naakte schuren

 

met leege korven weer,

 

dan zal ik voor zijn oogen ontroerd staan als een kind

 

en sprakeloos van love, knielend in 't wegelgrint,

 

plots leggen in de korven mijn hart, als laatste fruit:

 

't is berstens-rijp van liefde.

 

Draag het mijn boomgaard uit.

 

 

 

Breekt er dan uit mijn oogen

 

zaligheidzware traan

 

dat door geen hoovaardij dees weelde zij belogen

 

en laat mij ingetogen

 

mee met uw engel gaan.