Vondelingskens

[p. 20]

Avond-klacht

O! Wat er in den avond ligt:
Herdenken aan uw bleek gezicht

En d'oude zangen.

Dat maakt m'n lippen sprakeloos
Zooals bij 't sterven van een roos,

M'n stem blijft hangen.

O! Wat er in uw oogen ligt,
Bij 't fulpe, gazig schemerlicht,

Van zucht doorzongen,

Dat legt iets triestigs in m'n lied
En schoonheid in m'n stil verdriet,

Om u, m'n jongen!

O! Wat er op m'n lippen ligt,
Ik wou 't u in dees deemster-dicht

Zoo geren zingen!...

Maar 't is gaan slapen in m'n ziel,
Wijl zachtekens het zwijgen viel

Op al de dingen.