Vondelingskens

[p. 18]

Rozenknop

'k Hoû niet van volbloeide roze,

Die heur hart heeft uitgezeid,

Die bij 't oop'nen

Van heur broze weelde,

D'éérste stervens-trane schreit.

'k Zie ze liever wachtend dragen,

Wat een knop niet openwoelt:

't Stil gesluimer

Van zóó teêr verlangen,

Dat een and're roos het voelt...

Want, door elk geluk moet schreien,

Schemering van droefenis...

Als een liefde,

Die door bei geweten,

Nog onuitgesproken is...

[p. 19]

 

Liefde, hou me lang verborgen

 

't Schroeien van uw pracht'gen gloed;

 

't Is de passie

 

Van het zonne-zoenen,

 

Die een roze sterven doet...