Dal Bhat Chatni (1977)

Dal Bhat Chatni

(1977)–Jit Narain– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 105]
Wanhoop 1971
[pagina 106]
eens op een divali-dag toen een diya uit mijn handen viel moest ik zo huilen mijn moeder noch mijn vader konden mij gelukkig maken met een tweede ik voelde mij de enige ongelukkige ooit geschapen mijn eerste liefde voor het geluk werd met de wind meegedragen en ik bleef door zijn duw achter in een duisternis met tranen in de ogen tot vandaag de dag als de duisternis jou overvalt en je verspert jouw ogen in de hoop te kunnen zien denk eraan dat een blindheid ook overvallen kan en als het leven geen duisternis meer kent kunnen de ogen die ontwend zijn want er is genoeg verlicht om niet meer te hoeven dromen onzin ga slapen jij dwaze denk jij maar aan de dag van morgen dat is jou het probleem ga en slaap lekker de komende nacht zal jou dag blijven
[pagina 107]
er is een uur nog voor de zon opkomt daarin kan je uitslapen denk erom de mensheid dienen kan nooit kwaad bloemen als ik jou niet kon hebben had ik jou gestolen wat heb je niet dat mijn hart mist jij die in elk huis zijn liefde vindt jou offeren de mensen aan goden jij bent rein en heilig jij bent een band die twee geliefden bindt waar ook de één de ander vindt jij bent voor mij mijn mens zijn jij in alle kleuren elk met zijn eigen geuren wilt nog zijn op land in de lucht op zee en in mijn hart het leven knapt en ontsnapt het lichaam dat de interesse van de omstanders voorbij gaat maar niet het gat dat het heengaan al sloeg mijn gedachten zijn als plassen waarin de regendruppels gaten slaan
[pagina 108]
mijn adem is de golf op het water die steeds verloren gaat mijn hart is dat van een bedelaar dat bedelt om een klein beetje rust ik ben een wrak verloren in het oerwoud van mensen wanneer de rozen bloeien denk niet dat een eeuwigheid is geschapen ze verwelken weldra verschroeide kelkblaadjes achterlatend zolang liefde met haat een vriendschap heeft kan zij niet volmaakt zijn één uit die zwerm vloog zich dood tegen mijn venster de rest verliet hem als was er niets gebeurd

Vorige Volgende