Liefdes verklaringen

[p. 23]

Veelenig

Arm en mager moet ik zijn.
Pas dan word ik licht en doorzichtig als wind om me vrijelijk door te spelen aan de tweeëndertig streken.
Wat mijn voeten niet bereiken loop ik af met een stevig stel hersens
En wat mijn handen niet bestrijken pak ik innig beet met mijn hart.
Mijn denkend vlees behelst een veelkantige eenzijdigheid in deze wereld
En mijn elastische ziel is een rekbaar begrip vol trachtende beelden.
Heel mijn verschijning van veertig zingt jou een rad voor de ogen,
Maar mijn eerlijkheid is warm als een mes dat slaapt in zijn foedraal.

Zo leef ik mij persoonlijk uit in de goede gemeenplaatsen van gisteren
Enbeluister de wijsgerige klankverschuivingen van de Tao, de Stoa en Mao.
Ik verjong mijn tong met Gregoriaanse muziek uit de eerste eeuw
En besprenkel gortdroog Nederlands met het springlevende plat van mijn dode moeder.
Arm en mager moet ik zijn, ik moet mijn overjas van vet en geld verliezen om mijn bloedsomloop te horen stromen door de tweeendertig streken.

Ik weet ineens niet meer waarom ik je dit schrijf.

Ik ben hier grijs geworden onderweg naar jou.

Zoveel straten, zoveel gangen, zoveel kamers, zoveel sleutels

Voor dezelfde deur.