Ernst en boert

[p. 92]

In het album van Carolina.

Kinderen van Noord en Zuid:

Blanker dan de de lelieblaêren,
Blanker dan het schuim der baren,

Is het sneeuwdons van heur huid;

Frischer dan het uchtendblozen
Is de blos die op de rozen

[p. 93]

 

Van 't satijn der wangen spruit;

 

En heur tooverwoord is zachter

 

Dan de stem van d'engel-wachter

 

Die de heemlen ons ontsluit,

 

Warmer dan de zomerasem,

 

Geurger dan der vruchten wasem,

 

Reiner dan het harpgeluid,

 

Zedig als de bloem der heide:

 

Zeg mij, zuster, kent gij beide

 

Kinderen van Noord en Zuid?

 

 

 

Kinderen van Zuid en Noord:

 

't Noorden schonk hem 't dichterleven,

 

En de zuiderlijke dreven

 

Hebben ook zijn lied gehoord;

 

Want hij heeft bij 't gave-erlangen,

 

De ongedwongen zielezangen

 

In den boezem niet gesmoord;

 

Maer met stroomen vuers in de aderen,

 

Sprak hij in de tael der Vaderen

 

Menig ongekunsteld woord.

[p. 94]

 

Tokklend roert hij nog de snaren,

 

Tot de zang der hemelscharen

 

In de sfeer van hooger oord

 

Eenmael hem en haer geleide:

 

Zeg mij, zuster, kent gij beide

 

Kinderen van Zuid en Noord?

1841.