Corrie en de kaboutertjes

[p. 92]

Hoofdstuk XVII. [Oom Frits heeft ook een geheim]

‘Wat hebben de kinderen toch?’ vraagt Oom Frits op een ochtend aan Mevrouw Stevens; ‘vroeger wilden ze altijd, dat ik met hen naar het bosch ging, of spelletjes met hen deed en nu zwijgen ze allen plotseling stil als ik bij hen kom; ze zijn zoo vreemd, zoo geheimzinnig; ik vind het eigenlijk niets aardig.’

Mevrouw Stevens lacht een beetje en zegt:

‘Och, ze hebben misschien een geheimpje.’

‘Ja juist, en dat vind ik niets prettig; waarom mag ik dat niet weten? vroeger waren zij veel vertrouwelijker met mij; het doet mij werkelijk verdriet, ik dacht dat zij veel van mij hielden.’

‘O, maak je daar niet ongerust over, het is juist omdat ze zoo veel van je houden, dat ze zoo geheimzinnig zijn.’

[p. 93]

‘Ja?’ vraagt Oom verheugd, ‘wat doen ze dan toch?’

‘Dat mag ik niet zeggen.’

‘Kom, vertel het mij maar, ik zal doen alsof ik het niet weet.’

‘Neen, ik mag het niet zeggen.’

‘Als ik er nu iets van wist,’ zegt Oom, ‘zou ik hen misschien wel met het een of ander kunnen verrassen.’

Mevrouw Stevens denkt een poos na en zegt dan:

‘Ja, ik geloof dat je er iets van weten moet, dan kan het nog veel aardiger worden. Luister dan; Corrie zal in het bosch overal gaan zoeken naar Korikeribi den opperste van de kabouters; ze roept dan al de kabouters op en die zullen zeggen dat Oom Frits Korikerebi is.’

Oom Frits zit aandachtig te luisteren, hij zit diep denkend aan zijn snor te trekken en roept dan eensklaps uit:

‘Mooi, uitstekend; ik zal Korikerebi zijn en een echte Korikerebi, dat zul je eens zien; en wanneer zal het zijn?’

‘Op 15 Augustus; je hebt zelf in Corrie's boekje geschreven, dat Korikerebi dan jarig is.’

[p. 94]

Oom Frits zit te schudden van het lachen en heeft er verbazend veel pret in. Hij kijkt op zijn horloge en zegt:

‘Ik kan nog juist de tram naar Arnhem pakken.’

‘Ga je weg? wat ga je doen?’

‘Ja, dat zijn nu mijn geheimen,’ en in een paar stappen is hij de deur uit naar de tram, die daar juist luid schellend aankomt.