De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 321]
| |
 Hare lastermondt is opgebroocken
Tegens my, vol van bedrogh en twist
Is haer tong, sy hebben my met list,
En met valscher herten aengesproocken.
2. 'k Ben van haer met hatelijcke reen
Buyten schult omcingelt en bestreen,
Voor mijn liefde staen sy my nu tegen;
Maer u hebb' ick Heer gesmeeckt om raet:
Al mijn goetdoen loonen sy met quaet,
Voor mijn liefde hebb' ick haet gekregen.
3. Heer stelt over hem een Dwingelandt,
Sathan sta aen sijne rechterhandt,
Laet hem Heere schuldigh zijn bevonden
Als de Boose hem heeft aengeklaeght,
En voor 't recht ter Vyerschaer heeft gedaegt
Sijn gebedt gedije hem tot sonden.
4. Laet sijn dagen weynigh sijn en kort,
Haest sijn ondergang, maeck dat hy wort
Door een ander uyt sijn ampt gedrongen,
Maeck sijn kind'ren weesen, laet sijn vrouw
Weduw' worden, en van sware rouw
Sitten met haer handen saem gewrongen.
5. Laet sijn kinders swerven tot haer doodt,
| |
[pagina 322]
| |
Laet haer bed'len, en uyt hongers noodt
Soecken spijs in haer verwoeste landen,
Dat de Woeckeraer voor schult aensla
Al sijn goet, en dat de vreemde ga
Strijcken met den arbeydt sijner handen.
6. Dat hem niemant neme in den arm,
Dat sich niemant over hem ontfarm'
Noch sijn Weesen goet noch gunst bewijse,
Sijn nakomeling werd' uytgeroeyt,
Sijne stam en naem alsoo besnoeyt
Dats' in 't andere geslacht niet rijse.
7. 't Boose dat sijn Vader heeft gedaen,
Blijve eeuwigh voor Godts oogen staen,
't Quade dat sijn Moeder heeft bedreven,
Heer dat kome noyt uyt uw' gedacht,
Schendt sijn erffenis, veeght sijn geslacht
Van der aerd' en laet het nimmer leven.
8. Om dat hy sijn grage handen sloot
Als hy sagh dat yemant was in noot,
Om dat hy, in plaetse van te helpen,
Den Bedroefden heeft by dagh en nacht
Op de hiel geseten, en getracht
Den Verslagenen te overstelpen.
9. Wijl dat hy beminde vloeck op vloeck
Soo vervolghse hem van hoeck tot hoeck,
Sy verselschapp' hem op sijne wegen,
Wijl dat hy uw' zegen heeft gehaet,
Geeft dat het hem eeuwigh qualijck gaet
En uw' gunst hem nimmermeer bejegen'.
10. Dat hy vloeck in plaets van kleeren draeg',
Dat de vloeck sijn hert en long doorknaeg',
| |
[pagina 323]
| |
Laetse tot in sijn gedarmte sincken
Als het water op het dorre landt,
Laet sijn beenderen en ingewandt
Vloeck gelijck als vetten oly drincken.
11. Vloeck zy hem een kleedt dat hem bedeck',
Dat hem vloeck tot eenen gordel streck';
Dit zy 't loon van mijne Tegenstanders
Dat haer van den Heer gegeven zy,
Die soo qualijck spraken tegens my:
Maer met my, o Heere, maeck het anders.
12. Maeck my om uw' naems wil onbevreest,
Want ghy Heer zijt altijdt goed geweest;
Ick ben heel nootdruftigh en ellendigh,
Mijne droefheyt groeyt en werdt te groot,
De benauwtheyt geeft my stoot op stoot,
En mijn hert is doorgewondt inwendigh.
13. Als een schim kom ick de aerdt betreen,
Als een schaduwe vaer ick daer heen,
Als een schaeuw' die haest vergaen sal wesen,
'k Vind' geen rust, so wert mijn hert gequelt,
'k Swerf gelijk een Sprinkhaen op het velt,
'k Vlucht dan hier, dan daer na toe van vreesen.
14. Mijne kniën struyck'len en zijn swack,
Door veel vasten en van ongemack,
All' het vet is van mijn vleesch verdweenen,
Noch ben ick in haer gesicht een smaedt,
Als sy my ontmoeten op de straet
Schudden sy haer hoofden en gaen heenen.
15. Help my Heer, ghy Heer, die zijt mijn Godt,
Laet my niet meer zijn mijns vyants spot,
Om uw' goetheyt wilt my weer bevrijden
| |
[pagina 324]
| |
Van mijn Haters, op dat mijn party,
End'lijck mach aenschouwen hoe dat ghy
My getrocken hebt uyt druck en lijden.
16. Laetse my dan vloecken even seer,
Als sy vloecken zegent ghy dan Heer,
Laetse tegens my te velde trecken,
Op dat schand' en schaemte, tot haer leedt,
Haer koom' verwen, en gelijck een kleedt
Of een mantel haer koom' overdecken.
17. Dan sal mijnen mond des Heeren naem
Roemen, als veel volcks sal zijn te saem,
Ick sal hem een hulp der Armen noemen,
Om dat hy staet op de rechter zy
Der Bedruckten, en haer hals maeckt vry
Van die hare ziel ter doodt verdoemen.
|
|
