Princelijcke deuijsen

[fol. 12v]

Donec totum impleat orbem.

De Deuijse vanden teghenwordighen alder Christelijcsten ende victorieusten Coninck Heinrijck die tweede van dien name, is de wassende Mane. Inde heylighe schrifture beteekent die heylighe kercke, bycans op alle passagien. Waer op dat accordeert die historie,

[fol. 13r]

de welcke Pauwels Emilius heeft bescreuen,⁺ vanden Paeus Calixt die tweede van dien name, sone vanden Hertoghe van Bourgoingen, die te voren Guido ghenaemt was: de welcke snachts eer dat hy Paeus ghecoren werdt, in visioen siende was dat hem een ionck kint brochte ende leyde in zijnen schoot een Mane. Ten anderen soo is de Mane seer subiect der veranderinghe, wassende ende brekende van tijt tot tijt: voorwaer alsoo is oock de strijdende kercke, de welcke niet langhe en can blijuen staen in eenen staet: want als nv wortse onderhouden ende beschermt vande Christelijcke Princen, ende dan terstont weder vande Tyrannen ende quade ketters sterkelijck veruolcht, so datse altijts eenen eewigen strijdt heeft. De welcke nochtans dese Coninclijcke Maiesteyt als doutste sone vander kercken beloeft bystant te doen, ende te beschermen ter tijt toe datse ghebrocht sal worden onder eenen Godt, eene Coninck, ende een wet, ende datmen sien sal de volheyt ende rondicheyt van sijnder schaepskoye gheregeert werden vanden opperste schaepherder.

+ Paulus Emilius.