Princelijcke deuijsen

[fol. 67r]

Quò tendis?

S. Iacob secht dat die tonghe, onder⁺ meer andere ghebreken, oock is vol dootlijck fenijns: ende ghelijctse by het roer van

+ Ia[...]

[fol. 67v]

een schip, waer mede tgheheel schip gheregeert wort. Twelcke voorwaer seer ghelijck is der opinien vanden philosophe Bias: den welcken Amasis Coninck van Egipten gesonden hebbende een beeste die gheoffert was den Goden, om dat hy hem daer af soude wederomme senden het quaeste oft beste lidt datter aen was, heeft hem alleenlijck die tonge weder ghesonden. Ghemerct dan dat dit cleen lidt van soo grooten belanghe is, soo en ist niet te verwonderen, dat die natuere tselue heeft besloten met dobbel deuren, de welcke niet en behooren open ghedaen te werden, sonder orlof vander Redene ende tverstant die opt slot wonen: Want anders wtspringhende sonder waer schouwen soo ist dicwijls te beclaghen het quaet datter af comt ende het groot perijckel.