Princelijcke deuijsen

[fol. 111v]

Consultori pessimum.

[fol. 112r]

Tquaet ende die straffinghe comt altijts op die gene die tquaet raden, oft leeren ende wisen te doen. Twelcke men sien mach aen de vendelen ende banieren, de welcke vergaderen tvolc ende lockent ten strijde, maer selue zijnt die principaelste die alder eerst int perijckel comen ende een quaet iaer hebben. Ten ander soo behooren die roervincken van allen twist ende ghevecht alder meest gestraft te wesen: ende oock die wetten zijn meer tegen henlieden, dan teghen die vechters selue. Aulus⁺Gellius, tot propooste vande ghene die tot quaet raden, beschrijft een historie vanden quaetheyt vanden wijchelaers van Hetrurien, de welcke ontboden zijnde vande Romeynen, om dat tbeelde van Horatius Cocles vanden donder geraect was, maecten die Romeynen wijs (als haerlieder heymelicke ende bedecte vianden die sy waren) datmen dit beelde behoorde in eenen donckeren hoeck daer gheen Sonne comende was, te stellen. Niet te min gheaccuseert zijnde van haerlieder bedroch, werden geuanghen, ende nae dat sy haerlieder valscheyt ende verraet bekent hadden, soo waren sy terstont ghedoot. Ende dit beeldt werdt ghestelt op Vulcanus plaetse, op een heerlicke ende sienlicke plaetse. De sake aldus soo wel vergaen zijnde voort ghemeente, soo hebben die kinder

+ Aul.

[fol. 112v]

begonst te singhen alle die stadt duere, tot spijt ende schande van die quade raetgeuers, die wijchelaers, die quaden raet, is den quaden raders schadelick gheweest.