Princelijcke deuijsen

[fol. 134v]

Omnis caro foenum.

In dien die van Romen (de welcke te vergheefs meer gequelt hebben alle nacien meynende daer door hemlieden grooter te

[fol. 135r]

maecken ende oock onsterffelijck dan eenighe ander nacien ter werelt) hadden soo vele ghedaen tot haerlieder profijt, dat sy aensien hadden ende ghemerct op die Deuijse van Romulus haerlieder fondateur, ende daer af verstaen het bediet: De welcke was een bont hoey gesteken op een lance,⁺ sy en souden soo seere haerlieder lichaem ende sinnen niet vermoyt hebben ende gebroken om die hoocheyt: kennende die veranderinghe ende broosheyt van allen dingen, soo cort ende haestelijck aen te comen. Ende sonderlinge vanden vleesschelijcken lichaem, wiens generale ende soo subijte sterffelijcheyt gheleken wort vande Prophete⁺ Esaias, by het hoy dat soo haest van groen dorre wort, ende bijde blommen vanden velde die soo haest verflenst sijn.

+ Ouid. Serui.

+ Esaiae