Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

David van Samuel gesalft.
Eensdeels den 151. Psalm, by den Griecken, naer-gevolght.

Stemme: Doen Daphne d'overschoone Maeght.

ALs David in sijn frissche Jeughd,
Met Leeuwen en Beyren in bosch en op hey,
Vast kampt' en had' geen soeter vreughd,
Als Geytjes en Schaepjes in klavere Wey.
Songh hy, sprongh hy en stelde sijn snaren,
En speeld' op den souter, soo vrolijck lied:
Siende sijn wondren aen, van herten onbelaen,
Dacht hy vast over in sijnen sin:
Ghy zijt het, o God, dien ick hertelijck min.

2. Godt had dit soete Harders Kind,

Voor hooge, vermogen, om 't eedle gemoedt,
Geschickt, en uyt sijn Broers besint,
Te stellen, en heffen, tot hooger goedt:
Harder, Harder, u Vee en u Schaepjes,
Weyt noch een poosjen en luystert nae my:
Ghy sulter niet blijven een Harders-Knaepjen,
Maer worden een Heer, dus leefter nu vry:
Laet nu u Geytjes staen,
Keert u nae Godts vermaen,
Denckt vry dat hy u in hooger standt,
Wil stellen door sijne vermogende hand.

3. Want David was van schoonder staet,

Van leden, besneden, en ros van gesicht,
Wiens deughd en eerbaarlijck gelaet,
In yder eens ziele een voorbeeldt sticht.

[p. 31]

 

Staet op, sprack Godt, en salft doch desen,

 

Samuel, dese die is mijn knecht,

 

Die ick voor allen, heb uyt-gelesen,

 

Wandelt voor my en handelt oprecht:

 

Hy goot op 't Heyligh breyn,

 

D'Oly seer frisch en reyn:

 

Lettende David op 's Heeren stem,

 

Soo daelde Godts Geest en sijn gonst over hem.