Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Nu leef ick in 't verdriet. Of, Als ick uyt wand'len ga.
HOe hooghmoed, voor den val, het trotse hert beknelt,
Beschout daer van dees Reus, die wonder stercke held:
Die Godes heyr beschimpt, en trotst dien grooten God,
Die al der stouten roem en ydelheydt bespot.
2. Dit 's Goliath van Gath, die ruym ses ellen groot,
Een Helm en Pantzier droegh, en sich ten strijde boot,
Wiens schinckels wel beschut, een schilt droeg voor sijn borst,
Een sware spies, waer meed' hy Isrel tarten dorst.
3. Wel isser dan geen Held in Sauls gantsche heyr,
Die met my waegh den strijd, en toon sich hand gebaer?
Die 't onderlingh gevecht aenvaerd', of d'eene zy,
De overwinningh tref, en d'ander slaverny?
4. Dees schimp die dagelijcks de Philisteens dee,
Met tergen totten strijdt, dee Saul in 't herte wee;
En David onderwijl hy 't Vee dreef af en aen,
Kreegh last dat hy nae 't Heyr sou tot sijn Broeders gaen.
5. Hy geeft sich door 't bevel, sijns Vaders, op ten tocht,
En heefter broot en kaes sijn' Broeders toe-gebrocht:
Hy sagh Israels Heyr, staen wonderlijck gedeest,
En greep een Helden moed, door een verborgen geest.
6. De Reuse tratter voor met een vermeten pracht,
En heeft Israels Heyr bejouwt en uyt-gelacht:
En David die daer hoort, dit pocchen en verwijt,
Die boot sich voor het Heyr, te treden in de strijd.
7. Sijn Broeders seer vergramt bestraften sijn opset:
Maer David op beloft van Saul heeft gelet:
Hy wort voor hem gebracht. Men sey u niet bedrieght,
| |
[pagina 32]
| |
Want ghy niet in den krijgh, als andre, zijt gewieght.
8. Ick heb sey David, Leeuw en Beer wel eer vermant,
Wanneer die 't jonge Vee, ten roof had aengerant;
Sou ick dan d'onbesneen, en die Godts Heyr bespot,
Ontsien? wel aen! sey Saul, gaet in den naem van Godt.
9. Men gort hem 't Harnas aen en 't swaert op sijne zy,
Maer David ongewoon, dees harde slaverny,
Sey dat een Harders Kind, niet paste sulck geweer,
Met slinger en met staf daer wild'hy hem te keer.
10. Vijf steenen uyt de beeck, hy in sijn tasche stack.
Als Goliath dien Knaep hem nadren sagh, hy sprack,
Wel ben ick dan een Hond, dat ghy komt met een staf?
Ick sweer by Godt! u vleesch geraeckt niet in het graf.
11. Doch David sey ghy komt met spietse, schild en swaerd,
Maer ick in 's Heeren Naem, dies ben ick onvervaert.
En Israe sal sien, dat niet door stercke macht,
Maer door des Heeren hand, dit wert te weegh gebracht.
12. De Reuse stelt sich schrap, en David grijpt een steen:
En slingert in sijn ster, dat hy daer tuymelt heen:
Hy neemt Goliaths swaert en hackt hem af den kop,
En 't Philistijsche Heyr, verschrickt, dat speeld' haes op.
13. ‘Wie door 't geloove kampt, en ooght alleen op Godt,
‘Ontsiet noch trots, noch macht, noch aller menschen spot:
‘En wie op sijn beloft, des vyandts list verstoort:
‘Gedenck dat Godt alleen, de eere toe-behoort.
14. Want soo Godt voor u strijd, en wil dat ghy verwint,
Het Kind dat wort een Man, de Reuse word een Kind.
Het weynigh is genoegh, het groot is al te veel,
Wanneer Godt voor u kampt dan hebdy 't beste deel.
Siet de Musijck in Lust tot VVijsheydt, O heerelijck Iuweel. Fol. 104. |
|