Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers– AuteursrechtvrijStemme: VVat baet der Nyders arge list.
ANtiochus de wree Tyran,
Die door sijn bloedige geboden:
De stadt Ierusalem verwan,
En martelde de arme Joden,
Om Godes Wetten af te staen
En d'Heydensche weer aen te gaen.
2. Hy roofde Tempel en 't cieraet,
Ontwijd' haer Feest en Heyligheden:
Met brassen, ontucht, overdaedt,
Heeft hy haer Gods-dienst gantsch vertreden:
Ontstack verboden Offer-vyer,
Met goddeloos en vuyl getier.
3. Wie Bacco niet van eyloofs blaen,
Een kranslijn wou ter eeren dragen,
Noch sijn geloof niet af wou gaen,
Most dulden doodt en wreede plagen.
Twee Sonen vast aen 's Moeders speen,
Verplet men van de muren heen.
4. Doch Eleazar wel bedaeght,
Een Priester schoon en seer eerwaerdigh:
Die wierd' oock door geweldt geplaeght,
Doch droegh sich mannelijck en vaerdigh:
| |
[pagina 74]
| |
Hy sprack, dat doodt noch strengh geset,
Hem scheyden sou van Godes Wet.
5. Mijn ouderdom noch grijse hooft,
Dat dult geen huychely noch vreese,
Veel liever my het leven rooft,
Eer ick daer van soud oorsaeck wesen:
Schoon ick ontweeck dees aerdtsche schand,
Al waer ick ben is Godes handt.
6. Dies wil ick, als een witte Swaen,
Mijn lijf ten offer vrolijck geven:
O Jeughd! laet dit u zijn een baen,
Een spoore tot veel beter leven:
Op dat ghy in Godts Wet gegrondt,
Volstandigh blijft met ziel en mondt.
7. Wanneer hy nu ter slacht-banck gingh,
En siende Beul en doodt voor oogen:
(Wat is 't geloof een wonder dingh!)
Riep hy, O Godt! van groot vermogen,
Wild' ick u Wet en Woord versmaen,
Ick waer dees doodt seer licht ontgaen.
8. Maer, nae de ziel, dees straf is soet,
En wat ick om sijn woordt moet lijden:
Ick ben getroost en wel gemoedt,
Ick sal my in mijn Godt verblijden:
En dus betuyghd' hy, in sijn noodt,
Dat Godt sijn troost was in den doodt.
|
|