Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

2. Machabeorum 7.
Van de seven Broeders die voor hares Moeders oogen wierden gedoodt.

Stemme: VVat baet der Nijders arge list.

HOe kan dat teere Moeders hert,
Dees jammer en dees pijn gedogen,
Dat sy den doodt en nare smert,
Van seven Sonen siet voor oogen?

[p. 75]

 

Die sy noch in den doodt versterckt.

 

Siet wat een vast geloof al werckt!

 

2. Sy wierden vast gepranght, geboeyt,

 

Gemartelt en seer fel geslagen:

 

Op dat Godts Wet, dus uyt-geroeyt,

 

Sy sich als Heydens souden dragen:

 

Of anders dat s' in 't vyer gebra'en<

 

Niet souden 's Konincks toorn ontgaen.

 

3 Sy bleven vast aen Godes Woordt,

 

En weygrigh Verckens vleesch te eten:

 

Dies bracht men hun ter straffe voort,

 

Maer sy met een oprecht geweten,

 

En wilden noch om doodt noch pijn,

 

Meyn-eedigh aen Godts wetten zijn.

 

4. d'Een wierd' nae d'ander voort-gebracht,

 

De le'en gekapt en af-gesneden:

 

Maer Beul noch wreedtheyt hadder kracht,

 

Om dooden haer Godtsdienstigheden:

 

Soo datter ses in haer gesicht,

 

Door vlam vernielt, zijn heen gericht.

 

5. Antiochus, der wreedtheydt sat,

 

Den jonghsten Soon socht t'over-reden,

 

Op dat hy sijn geloof af trat,

 

En smeicheld' hem door soete beeden.

 

Maer 's Moeders innighlijck opset,

 

Die vestighd' hem in Godes Wet.

 

6. Sy sprack, ben ick u Moeder niet,

 

Die u ter Wereldt heb gedragen?

 

Gebaert, in lijden en verdriet?

 

Ontsiet daerom geen wreede plagen:

 

Dit leven dat u Godt eerst gaf,

 

Sal hy verwecken uyt het graf.

 

7. Dus vreest daerom noch vyer noch swaerd,

 

Want Godt sal u genadigh wesen:

 

Wy zijn gemaeckt van stof en aerd',

 

Godt sal ons van den doodt genesen:

 

De Jonghlingh riep, in Godt gerust,

 

Treet aen, en boet u wreede lust.

 

8. De straffe die Godt hier gehenght,

 

Die lijden wy om onse sonden,

 

Schoon ghy 't onnoosel bloedt dus plenght,

[p. 76]

 

Ghy wort weer in Godts toorn verslonden.

 

Tyran! Tyran! Godt sal u slaen,

 

Ghy sult sijn geessel niet ontgaen.

 

9. Dies swol Antiochus van spijt,

 

Bracht Soon en Moeder stracks om 't leven,

 

Alleen uyt bittre haet en nijdt:

 

Maer sy door Godes geest gedreven,

 

Besweken noch in noodt of smert,

 

Maer loofden Godt uyt ziel en hert.

Siet hier van de Musijck-Noten, in Lust tot VVijsheydt,

Indien de Rijckdom maeckt gerust.