Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Indocilita. Bottigheyt, Onleersaemheyt.

Een Vrouwe met een root aengesicht, leggende op der aerde, houdende in haere slincker hand den toom van eenen Eesel, die daer by staet, leunende met haer rechter elleboge op een Swijn, dat oock ter aerden leyt, hebbende op haer hoofd een swart hulsel.

Op de aerde leggende wortse gemaelt, om dat de Bottigheyt met bequaem is op den wegh des Deughds te wandelen, maer staet altijd traeghlijck by de vertoonde onwetenheyt, die door den Eesel is uytgebeelt. Insgelijx maelen de Egyptenaers den Eesel met den toom in den mond, mede voor de onleersaemheyt af, als een beest dat seer onbequaem is om wat te leeren. En door dese reden seggen de Sterre-raeders of Astrologi, dat als een Mensch geboren wort onder den 16 graed van Leo, dat het als een voorteecken is, van sijne onbequaemheyt in 't leeren, versierende, dat alsdan een Eesel geboren wort met den toom in de mond.

[p. 70]

Zy leunt op 't Vercken, want gelijck Pierius seyt, soo is dit dier, boven alle andere, sonder sinnen en onleerlijck, en niet als andere dieren, die terwijlen zy leven, noch eenige besondere neerstigheyt hebben.

Het swarte hulsel dat haer hoofd deckt, vertoont, dat, gelijck dese verwe nimmermeer ander verwe aenneemt, dat oock alsoo de onleersaeme is, wesende duchtigh noch bequaem om eenige onderwijsinge en leeringe aen te nemen, noch daer is geen soo kloecke leermeester, die haer van dese vuyle en snoode dingen tot hooger saecken soude konnen trecken.