midden geschildert is, en van d'ander syde een wreede Leeuwe.
Mager wort hy geschildert, om dat Galenus in sijne grondstellingen seyt, dat de hette in hem d'overhand heeft, diewelcke oorsaecke wesende van sijne drooghte, soo wortse door de viervlamme uytgedruckt.
De geelachtige verwe, bediet, dat de heerschappie van de vochtigheyt des lichaems, sich dickwijls aen den huyd openbaert. Waer uyt het komt dat de witte verwe het Phlegma of slijm bediet, de geele het Colera of de galle, dat is de korsele. Het roode, met het wit vermenght, de Sanguine of blygeestige, en het doncker bruyn, de Melancolie of swaermoedige aert, nae dat Galenus verklaert.
Met een wreet gesicht wort hy gemaelt, wesende dit de eygen aert van Colera: 't welck Ovidius in sijne Minnekonst aldus aerdigh uytdruckt:
Van boosheyd swelt hy om den kop,
En 't swarte bloed stijght d'aders op:
Sijn oogen flickren als een vier,
Soo fel als Stangh of Tygher dier.
't selve seght Persius mede.
Het bloote swaerd, en de vaerdigheyd om te vechten, druckt niet alleen uyt dat de Cholerique genegen is tot twist, maer oock tot alle andere wercken, gelijck oock door de viervlammen wort te kennen gegeven, wesende dit het vier eygen, alles te vernielen en te versmelten.
Een Iongelingh by nae naeckt, wort hy gemaelt met een schild ter syden, overmits hy gedreven zijnde door een geweldige drift van 't gemoed, hy niet eens let op sijne bescherminge, maer geeft sich sonder oordeel en overlegh in alle gevaer. Daerom seght Seneca: Het is een gebreck in de jonge luyden, datse haere tochten niet konnen breydelen. En daerom seght Avicenna seer wel, wanneer de daeden werden overgeleyt met rijpheyd des verstands, soo zijn 't teyckenen van een volmaeckte natuere: maer als zy met een barst of geweld, sonder overlegh, geschieden, soo is 't een teycken van groote hette of brand.
De Leeuwe worter gestelt om de wreedheyt en moedigheyt van 't gemoed uyt te drucken, voortkomende door de oorsaecken alreede geseyt, daerom wort geseyt dat de Cholerique den verstoorden Leeuwe gelijck is, als Alciatus mede verhaelt. Boven dat, is de Leeuwe van Natuere grootmoedigh en mild: van gelijcken wanneer dese de middelpaelen overtreden, soo worden zy verquistende, gelijck de Schole van Salerne in haere dichten te kennen geeft:
De korsele Natuer wil yder een verheeren,
Sijn vraeten, langh gestreckt, en geestigh in het leeren:
Verquistend en seer groots, loos, schalck, oock stout en licht,
Bedrieghlijck, snel en heet, en geel in 't aengesicht.
Auteursrechtelijk beschermd
