Flegmatico de Doffe, door 't waeter afgebeeld.
Een Man grof van lichaem en wit, die sittende, met een Dassenhuyd gekleet is, houdende beyde handen in den boesem, en 't hoofd scheef, 't welck met swart laecken omwonden, hem, by nae, de oogen bedeckt, en ter syden sal een schildpadde staen.
Vet word hy geschildert, om dat gelijck de dorheyt van 't lichaem heerkomt van de hette, alsoo komt de vettigheyt van de koude en vochtigheyt, gelijck Galenus seyt.
Met een Dassehuyd is hy gekleed, om dat, gelijck dit dier seer slaperigh en luy is, alsoo is de Phlegmaticus mede, hebbende weynigh geest of lust, onderdruckt zijnde van te veele koude, die in hem de overhand heeft: Waer uyt het komt dat hy oock weynigh bequaem is totte geleertheyt, hebbende een bot en traegh verstand, en onduchtigh om 't geene over te dencken, dat hem soude mogen oorsaecke geven, om sich te verlichten van de slechte en verachte dingen: en daerom wort sijn hoofd met swart laecken omwonden.
Het neerhangende hoofd vertoont hy, om dat hy luy, slof, en traegh is in de werckingen die 't verstand aengaen, gelijck mede in andere dingen die tot het lichaem behooren, even als de Schildpadde, die aen sijne syde staet. 't Welck mede door de Schole van Salernen seer wel wort uytgedruckt:
Het koude doffe vocht, maeckt domm' en traege sinnen,
Swaerlijvigh, loom van gangh, en slaeperigh van binnen:
Onlustigh totte konst, en leedigh, logh van geest,
Vol slijm en vuyle quijl, en siet nae 't bleecke meest.
Auteursrechtelijk beschermd