Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Fede Christiana Catholica. nae de beschrijvinge van Fulgentius, en andere.

De oude Christenen hebben het Christen Geloof by een Maeghdeken van duyster opsicht uytgebeeldt, en met een Sluyer rontom de borst bedeckt, de schouderen bloot, met een Lauwerkroone op 't hoofd, hebbende een Scepter in de hand, en voor haere voeten sullen twee Vossen staen. Zy sal in haer gebeerden en handelingen een groote stantvastigheyt en grootmoedigheyt vertoonen.

Dese beeldenisse is van een Doctor van Paris Holcot genaemt, aldus afgemaelt.

Zy is van een duyster opsicht gestelt, om dat de Articulen van 't geloof, waer in wy geloven gantsch geene uytblinckentheydt hebben, want gelijck Paulus seyt 1 Cor.13.12,

[p. 148]

soo sien wy hier door eene spiegel, in een duyster raedsel. Waer over Christus tot Thomas seyt Ioan. XX: Saligh zijnse die niet sien en doch geloven. Men kan oock seggen datse gedeckt gaet, want het kleed van 't Geloof, als de Godgeleerde seggen, komt slechtlijck door een duyster en gedeckt voorstel voort, te weten door een ontastlijck en onsienlijck voorstel.

Zy is totte schouderen en borst toe, bloot, om dat de Euangelische Predicatien niet met cierlijcke woorden moeten opgepronkt werden, noch met raedsels en dobbelsinnige reedenen, maer moeten klaer zijn.

Zy draeght den Lauwerkrans tot een teycken van Overwinninge, tegens de vyanden desselfs, als Duyvel, Werreld en Vleesch. En daerom hadden de oude Keyseren een gebruyck, om met Lauwerkranssen in haere triumph-feesten te gaen. En van de Martelaers singht de H. Kercke, dat zy sullen met seer blinckende Lauwer kranssen verrijckt worden.

De Scepter die zy in de hand heeft, bediet niet anders als de Majesteyt en heerlijckheyt van ons Christen Geloof, wesende als een Koninginne en Heerscherinne, oock een Dochter van een eeuwigh Koningh, die zy heeft by object of voorwerp, op diewelcke zy als op een Scepter leunt, om de vastigheyt en 't goed voornemen te vertoonen, 't welck wy in die dingen moeten hebben, die 't Geloof ons voorstelt om te geloven, welck Gelove, gelijck Iacobus seyt, niet twijfelt.

De Vossen die zy onder haere voeten hout, zijn de Ketters, die zy overwint en vanght, maer soo die in haere trouwloosheyt willen volherden, soo vertreetse en verdrucktse dieselve.

Vossen worden zy genaemt om haere boosheyt, want zy soecken altijt door bedrogh en listigheyt de zielen der Gelovigen te vangen, zijnde altijt voorsien met spitssinnige, dobbele en bedrieghlijcke voorstellingen. Waer over S. Bernardus wel te pas op 't II cap. van 't Hooge Lied Salomons seyt, Vanght ons de kleyne Vossen, want zy wroeten den Wijnbergh om, want men moet de Ketters niet soo strax dooden, maer men moetse overwinnen met reeden en mette waerheyt, stellende de Werreld haere bedriegeryen klaer voor oogen gelijck S. Paulu seyt 1 Cor. III: Zy moeten in haere listigheyt gevangen worden, daerom hout dese beeldnisse de Vossen onder haere voeten, want ons Geloof slaetse, overwintse en vertreetse ten laesten.

Zy vertoont een vastigheyt in haere maniere en in haer gaen, overmits het Christlijcke Catholijcke Geloof sal duyren, soo langh de Werreld staet, en sal nimmermeer ophouden, van Eeuw tot Eeuwen, en dat nae de reeden die Christus voor sijn lijden met Petrus hadde, Lucae XXII cap. Simon ick heb voor u gebeden, dat u geloof niet ophoude. En hierom vertoont zy haer standtvastigh en sterck, want zy staert en ooght op een voorstel, en op eene ongeschapene waerheyt.