Gratia Divina. Godlijcke Genaede.
Een schoone en lachende Vrouwe, met het aengesicht ten hemel gekeert, alwaer de H. Geest in de gedaente van een Duyve vertoont wert. In de rechter hand sal zy een Olijf tack met een Boeck hebben, en in de slincker een Kelck.
Zy siet ten Hemel, want de Genade komt nergens van daen, als van God, diewelcke, door openbaeringe, wort geseyt in den Hemel te wesen, en om dieselve Genaede van hem te verkrijgen, soo moeten wy ons tot hem keeren, en van hem versoecken vergifnis van alle onse swaere sonden: en daerom seyt hy, Keert u tot my, en ick sal wederom tot u keeren.
De Heylige Geest worter gestelt, om dat hem met recht van de H. Godgeleerde toegeschreven wort, de instortinge der Godlijcker Genaede in onse herten, en daerom wordt geseyt, dat de Genaede een eygen Werck Godes is, diewelcke verspreyt wort in alle Schepselen, door de vrywillige mildadigheyt Godes, en dat sonder eenige verdiensten derselven.
De Olijf tack bediet de Vreede, diewelcke de Sondaer door kracht van dieselve Genaede, in de ziele gevoelt, als met God versoent zijnde.
De Kelck beteyckent mede de Genaede nae 't seggen van den Propheet, die van mijn Kelck droncken is, hoe heerlijck is dieselve? men kan oock de woorden drinckt en wort droncken, daer by stellen. Want wie in de Genaede Gods is, dieselve is altijt in de soetigheyt van sijne Liefde droncken. Overmits dese Dronckenschap soo krachtigh en sterck is, datse doet verjaegen en vergeten den dorst van de Werreltsche dingen, en sonder eenige ontsteltenisse, soo geeftse een geheele en volmaeckte versaedinge.
Auteursrechtelijk beschermd