Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Patienza. Lijdsaemheyt.

Een Vrouwe in 't blaeu gekleet, wiens handen met ysere boeyen zijn gebonden, en ter syden sal een klippe staen, alwaer het waeter allenskens by druplen op de boeyen van dese beeldnisse komt vallen.

Waer door vertoont wort, dat een Mensch die de tijd kan afwachten, alle dingh nae wensch sal gelucken: En alhoewel de beginselen van 't geluck slecht en sober zijn, maer daer nae door eenige gunste van den Hemel, diewelcke nimmermeer naelaet de goeddaeden der Menschen te beloonen, onderstut zijnde, soo verkrijghtmen dickwijls

[p. 306]

in een oogenblick, het geene, waer nae men veele jaeren te vergeefs heeft gehoopt. Van dese slagh van Lijdsaemheyt en geluckige uytkomst, hebben wy dese gedenckwaerdige voordaeden in 't Hof van Romen, alwaer alleene door een geduyrige slavernie, veele gekomen zijn totte eere van Cardinalen, en andere voortreffelijcke trappen van Kercklijcke Regieringe, alwaerse, gelijck in een stad, die op eenen hoogen bergh staet, ten toone worden gestelt, en dat voor de oogen der gantscher Werld, hebbende gelegentheyd om sich door de dapperheyt haers gemoeds doorluchtigh te maecken, gelijckse door hare uyterlijcke waerdigheit en grootheyt vermaert zijn.

Maer alhoewel dat by de Lijdsaemheyt, het loon van de verlossinge in dit leven niet altijd wil volgen noch gelucken, daer wy nochtans dickwijls sien, dat de geduyrige kracht van 't waeter, het yser verteert, soo moeten wy daerom van moede niet beswijcken, maer spreecken met die geene, die haere slaverny ten goeden einde stieren, niet tot eersucht, levende deughdelijck, wetende de beloften, die geschiet zijn, door den mond I. Christi, dat dieselve bestaen in onbederflijcke goederen, daer hy aldus seyt: Ghy sult uwe zielen in Lijdsaemheyt besitten. En dat hy gewoon is die geene in dit leven te tuchtigen en te straffen, die hy bemint, en die hy in 't toekomende leven wil beloonen, mette eeuwige heerlijckheyt.