Sorte. 't Lott.
Een blind Maeghdeken, maer van frissche Iaeren, waer op de wind van d'eene sijde blaesende, haer kleed doet swellen en oplichten, draegende in haere schoot eenige eedelsteenen en Adelijcke ciersels.
Daer is weynigh onderscheyt tusschen het Lott en de Fortuyne, en daerom wort soo wel d'eene als d'ander blind geschildert, om dat zy de verdiensten der Menschen niet aensien, maer schijnen beyde gesint te zijn, de minste verdiensten te begonstigen: daerom seytmen dat het frissche en jeughdige ouder een Moeder plagh te zijn van slechte verdiensten.
De Winden die 't kleet opblaesen, bedieden dat het Lott of geluck wort geholpen door de woorden, en door de gonst van machtige luyden, of door 't geruchte van 't gemeene volck. Zy draeght haer schoot vol eedelsteenen, om datse besigh is, den Mensch te doen overvloeyen in onverwachte goederen. En men noemt het Lott oock, de uytkomst van ellendige geschiedenissen.
Auteursrechtelijk beschermd