Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Aequinottio del Autunno. Herfsts Evenaer.

Een bedaeghd Man, gekleet als de voorgaende, en gegordet met een circkel van sterren, oock blaeu. Houdende in de rechter hand het teycken van de Wage of Libra, also dat beyde schaelen in den Evenaer hangen, met twee Globen, waer van d'eene in de schaele half wit, en d'ander half swart is; keerende d'eene verkeert van d'ander, houdende mette slincker hand een korfken of eenige tacken met vruchten en druyven, en vleugels aen de voeten, gelijck voor geseyt is.

Om dat wy geseyt hebben wat het Aequinoctium is, en de verwe van 't kleet, als mede van den circkel, en vleugels aen de voeten, dunckt my datter genoegh van dese beeldnisse gesproken is, bediedende even 't selve als de voorgaende: alleen sullen wy dit seggen, dat hy bedaeght gemaeckt is, om daer door de volmaecktheyt van desen Tijd uyt te drucken, overmits daer veele zijn, die

[p. 506]

daer seggen, dat God almachtigh, in desen tijd, de Werreld geschapen heeft. Doch 't is ons genoegh, dat wy weeten dat de XXIII dagh van September het Aequinoctium of Evenaer maeckt, van dagh en nacht. En draeght oock de Herbst, met haere rijpigheyt en volmaecktheyt, de vruchten die zy in haere slincker hand van verscheyden slagh by haer heeft.

De Waeghschaele of Libra, is eene van de twaelf teyckenen van den Zodiac, waer in de Sonne in September gaet, en maeckt daer in den Evenaer van dagh en nacht even langh. Betoonende 't selve door de twee Globen, half wit voor den dagh, en half swart voor den nacht, doch d'een tegens den anderen even gelijcklijck gekeert, door de gelijckheyt van den dagh en van den nacht.