Dispreggio della Virtu. Verachtinge der Deughd.
Een Man in koperroeste verwe gekleet, die in de slincker hand eenen Reyger houd, dienselven mette rechter hand liefkosende, ter sijden hem sal een Vercken staen, 't welck met zijne pooten veele Roosen en Bloemen vertreet.
De verwe van 't kleed, bediet quaedwilligheyt van 't gemoed, 't welck een wortel is van de verachtinge der Deughd, en een liefde totte ondeughd: en dit wort klaerlijck bewesen door de liefkoserie, die hy den Reyger doet, wesende een Vogel vol van schelmerie, bedrogh en ontallijcke gebreecken, gelijck Alciatus in zijne Sinnebeelden verhaelt, die dickwijls van ons is aengeroert, om de naerstigheyt deses Schrijvers, en uytnementheyt der dingen, die tot onse voornemen dienen. By den Egyptenaers was een gebruyck, wanneer zy iemand van snoode manieren wilden vertoonen, soo maelden zy een Vercken af, dat Roosen en Bloemen mette pooten vertrat. Waer mede oock de H. Schrift, in veele plaetsen, toestemt: stellende de Roosen en andere schoone reucken, voor de oprechtigheyt des levens en der zeeden. Waer over oock de Bruyt, in 't Hooge Lied Salomonis seyde, dat de reuck van den Bruydegom, te weeten, van een deughdelijck Mensch, die in de weegen Godes leeft, den reuck van een Veld vol schoone bloemen, gelijck was.
Auteursrechtelijk beschermd