Repulsa de pensieri Cattivi. Verdrijvinge van quaede gedachten.
Een Man die een kindeken by de voeten houd, en met geweld tegens eenen vierkanten steen slaet, voor zijne voeten sullen oock eenige dood ter aerden leggen, die alreede op dienselven steen zijn verslagen.
Alle de Godgeleerde, stemmen hier in eendrachtigh over een, dat Christus dese steen is. Wy sullen aendachtigh letten op den 137 Psalm, alwaer geseyt wort, Wel dien die uwe jonge kinderen neemt en vergruystse aen den steen. De uytleggers seggen, Saligh is hy die daer vertreet zijne gebreecken, en verplet de kleyne Ionghskens, dat is de eerste bewegende hertztochten, aen den steen Iesum Christum, diewelcke een vast steunsel en de grondsteen is van onse ziele. Derhalven behooren wy al te saemen onse snoode hertztochten, terwijl die noch jongh zijn, te verbreken, aleer dieselve aenwassen, dieselve aentastende en staende, als geseyt is, op den hoeck-steen Christo, dat is, keerende onse hert en sinnen tot Christum, in dien selven, alle onse gedachten stellende. En dit is 't gevoelen van Euthimius. 't Selve heeft Adamantius mede geleert. En Ovidius alhoewel hy een Heydens Poeet was, geeft nochtans den Christenen een goede lesse, wanneer hy in zijne Minneraed waerschouwt, dat zy de eerste bewegingen, sullen tegen staen. Waer van hy aldus seyt:
Als u de tochten in 't gemoed
Bespringen, set dan schrap u voet,
Belet het onkruyd en het quaed,
En 't paerd al eer 't op 't hollen slaet:
Want draelen heeft soo groote kracht,
Sulx dat de tijd een druyve bracht.
De Boom die nu haer lommer spreyt,
En breet en wijt haer blaeders leyt,
Die kostmen eerst, gelijck een spruyt
Met teere handen roeyen uyt:
Dus let wel nauw op 't geen u vleyt,
Eer 't jock op uwe schouders leyt:
Weerstae 't begin: als 't wortels schiet,
Dan helpen al de kruyden niet.
Auteursrechtelijk beschermd