Cesare Ripa's Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants

Oblivione d' Amore verso i figliuoli. Vergetenis der Liefde tegens haere kinderen.

Een Vrouwe, die een snoer van Galattite of witte steentjes, aen den hals draeght, hebbende in de rechter hand een Struys ey, staende ter sijden haer een Struys.

De Galattite is een wit gesteente als melck, alhoewel daer oock gevonden worden met roode aderkens, heerkomende uyte reviere Achelous, die den sogenden Vrouwen haer melck vermeerdert, en haer te gelijck Vergetentheyt aenbrenght, de memorie weghnemende, gelijck Plinius verhaelt. Wy sullen dan seggen figuyrlijcker wijse, dat de Moe-

[p. 536]

ders die de sorge en plicht vergeten, die zy over haere kinders moeten hebben, een snoer van Galattite om den hals sullen dragen, om datse geen memorie of geheugh hebben, overmits zy de sorge, die zy over haere kinders behooren te hebben, vergeten, en in den wind slaen.

Het Ey datse in haer hand heeft metten Struys ter sijden, bediet, dat de Vaeders en Moeders, die geen sorge dragen over haere kinderen, de Struysen gelijck zijn, diewelcke als haer tijd van broeden aen komt, 't welck in Iunius plagh te geschieden, als de Plejades of Wachters voortkomen: soo decken zy hare Eyers in 't sand, en vergeten strax waer zy die hebben geleyt, als gantsch geene sorge daer over hebbende. Waer over Iob XXXIX uytroept, de Struys leyt haere eyeren op 't land, en vergeet strax waer zy die gelaeten heeft, eerse van eenigh dier mochten werden vertreden.