Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 1

IV. Hoofdtstuk.
Van der Jooden Rou, van 't Gebedt en de gedachtenisse der verstorvenen. Van 't Paradys, de Helle, en 't Voorburg.

⁺ DE naaste vrienden van den overledenen, 't zy vader, moeder, kinderen, man of vrouw, broeder of zuster, zitten ter aarde neder; en na datze hunne schoenen hebben uitgetrokken, word hun broodt en wyn, en harde eieren voorgezet, alsdan eeten en drinken zy; volgens Prov: 31. vers 6. Geef sterken drank den elendigen, en wyn den bedroefden enz. Deeze die gemeenlyk den zegen over de maaltydt spreekt, is gewoon eenige woorden van vertroosting 'er by te voegen. In 't Oosten en veele andere plaatsen, zyn de vrienden en magen gewoon zeven dagen lang, 's morgens en 's avondts geschenken aan de naastbestaanden van den overledenen te zenden, waar van zy groote en kostelyke maaltyden doen; en zelfs komen ze by hun eeten om hen te vertroosten.

Zodraa den overledenen is buiten 't huis gebragt, voud men zyn slaapmattras te samen, en rolt de dekens op, die men op het stroo leggen laat; vervolgens plaatst men een brandende lamp aan 't hoofdteinde van de Bedstede, die zonder ophouden zeven dagen brand.

De naaste vrienden van den overledenen, gelyk gezegt is, blyven in huis zitten op geen stoel, maar op den vloer, en eeten dus zittende; behalven op den Sabbatdag, alsdan gaan ze verzelt zynde in den gebeden, en worden op dien dag van hunne vrienden meer bezocht en getroost, dan op andere dagen. In deeze zeven dagen mogen ze geen werk doen, noch handel dryven. De man en vrouw mogen ook niet byslaapen, en ten minsten moeten 'er tien persoonen zyn die 's morgens en 's avondts de gewoone gebeden by deeze vrienden komen doen, en die dan in huis blyven. Waarby eenige de 49^ste. Psalm voegen: Hoort alle gy volkeren enz. Vervolgens bidden ze voor de ziele der verstorvene. Zy kleeden zich naar 's landts wyze in den rou, zonder daar toe door eenig gebodt verplicht te zyn.

De zeven dagen verscheenen zynde, gaan ze uit en naar de Synagoge, alwaar dan veele lampen branden. Zy bidden alsdan, en

+ Hoe zich de Jooden over hunne nabestaande afgestorvenen in den rou gedragen.

[p. 77]

belooven aalmoezen voor de ziele der overledenen. 't Geen zy weder hervatten op 't einde der maandt en van 't jaar. Is den overledenen een Rabbyn of een Persoon van aanzien, word in deeze dagen de Esped gedaan, te weeten, zyne lykrede en lofspraake uitgesproken.

De zoon is gewoon dagelyks, 's morgens en 's avondts het gebedt^(a) Cadish voor de ziele van zyn vader of moeder te doen; en zulks elf maanden achtereen: en eenige vasten jaarlyks, op den dag, wanneer hunne ouders gestorven zyn.

Op eenige plaatsen dekt men het graf met een grafzerk, waarop de naam van den overledenen uitgehouwen word, en iets tot zyn lof, 't zy in vaers of onrym, aanwyzende de dag, maandt, en 't jaar van zyn overlyden.

⁺ Vermits wy gezegt hebben dat de Jooden voor de ziele van den overledenen bidden, moeten we hier van ook de reden zeggen. Zy gelooven dat 'er een Paradys is, door hun^(b) Gan Heden genoemt, alwaar de gelukzaligen de heerlykheit in 't aanschouwen van Godt deelachtig worden. Wat de Hel, die zy^(c) Ghehinnam noemen, aangaat, geloven ze dat de zielen der boosdoenders aldaar door vuur en andere strafmiddelen gepynigt worden; dat 'er verdoemden zyn die voor altoos deeze straffe lyden moeten, zonder eenige hoope van uitkomst; maar anderen die 'er niet dan alleen voor een zekeren tydt zyn. En dit is 't geen men 't Voorburg noemt, onafgescheiden van de helle: dan door den tydt.

Zy gevoelen dat alle Jooden, die met geen kettery besmet zyn, en niets door de Rabbynen aangeweezen, overtreeden hebben, niet dan een jaar in 't Voorburg blyven, en dat deezen het grootste getal uitmaaken. Want zy gelooven dat 'er weinig zyn, die om hunne misdaadt voor altoos in de Helle blyven.

(a) Heilig beteekenende.

+ Waarom de Jooden voor des overiedens ziele bidden, en hun gevoelen wegens het Paradys enz.

(b) Lusthof betekenende.

(c) Men spreekt het dus in 't Chaldeeusch uit; daar het Hebreeusch Gehinnom heeft: dat de vallei der kinderen Hinnoms betekent, waar van de Historie in den Bybel zoo bekent is, en waar van het woordt Gehenna afkomstig zy.