Logo DBNL
Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 4 (1729)

Naaukeurige beschryving der uitwendige godtsdienst-plichten, kerk-zeden en gewoontens van alle volkeren der waereldt. Deel 4

(1729)–Bernard Picart–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

XXIV. Hoofdtstuk.
Van den Godsdienst der Volkeren van eenige nabuurige Gewesten afhankelyk van den Monarch van Monomotapa, onder den naam van Agag, Tocoka, 't Koningryk van Quiteve bekent; waar van men zegt dat de Hooftstad Symbaoe is, die zoo men meent, by de Alouden onder den naam van Agysimba bekent is geweest.

+ NIet dan met veel onzekerheit en misvertrouwen kan men in de duisternis indringen waarmede deeze Volkeren benevelt zyn. Indien men in alles 't welk wy op 't vertrouwen der Reizigers gezegt hebben, verdachte verhaalen vind, zal de weinige stof die zy ons de Gewesten raakende die het onderwerp van dit Hoofdtstuk uitmaaken, verschaffen, den Lezer niet lang verveelen.(a) Deeze Volkeren, zeggen ze, hebben niet dan een verwarde kennis van 't Opper-Wezen, 't welk zy Molungo noemen: Maar zy verzoeken 't niets, en bygevolg draagenze het geen geloften, noch gebeden op. Aan hunne Koningen is 't dat zy zich in hunne benoodigdheden vervoegen. Deeze zichtbaare Goden worden om alle des levens benoodigdheden aangebeden: Zy moeten hen van den hongersnoodt en de ziektens verlossen; zy moeten den regen verzorgen en die doen ophouden. Wy hebben in 't voorgaande Deel in acht genomen, dat de Keizers van Mexico by hunne Zalving zwoeren, dat geduurende hunne regeering de Zon haar licht niet dan wanneer 't noodig was, zoude geeven; dat de regen de aarde zoude vruchtbaar maaken, wanneer het zoude noodig zyn enz. Deeze oeffening, zoo vreemd en buitenspoorig zoo 't schynt, laat echter niet na een genoeg waarschynlyken grondt aan te neemen; en zie hier de reden die 'er deeze Afgodendienaars van hebben konnen geeven.+ Een Koning is het beeldt van de Godheit; Hy is aangestelt om 't overschot der Menschen te bestieren: Zyne waardigheit, en zyn gezag onderstellen een Man die kan of moet verstandiger en ervarener dan de andere zyn. Deeze zyne waardigheit onderstelt ook een heiliger en rechtvaerdiger Mensch. De Koning moet dan veel naauwer verbintenissen met het Wezen hebben, waar van hy het Afbeeldzel is, zal hy veeleer van 't Opper-Wezen verhoort worden. Op een zodanigen grondt gedraagen zich de Volkeren voor dit Wezen, gelyk(b) de Godsdienstigste der Christenen aan de Heiligen. Hoe 't ook zyn mag, wanneer deeze Afrikaansche Afgodendienaars hunne Vorsten bidden, zy komen hen met wel gestoffeerde handen aanboord; en zoo dikmaals op gelyke wyze, dat eindelyk de tydt zich schikt om te verkrygen 't geen het Volk gelooft aan de tusschenspraak van den Vorst by de Zielen van zyne Voorvaderen verschuldigt te zyn, die de Goden(c) zyn waaraan hy zich vervoegt: Een lange droogte word noodzaakelyk van een krachtigen regen gevolgt: Dus is 't met het overige gelegen. Het vergenoegde Volk gelooft, dat hun Monarch wonderen doet en onderzoekt niets anders.

Deeze Monarch word van een soort van Menschen omringt, die men als Muzykmeesters en Dichters aanzien kan, om hem te vleyen geschikt. Zy zingen niet dan ter eere van den Vorst, en in hunne Gezangen geeven ze hem de prachtigste bynaamen, en ydelste tytels. Zy handelen hem als Heere van Zon en Maan, en Koning der Aarde en Zee, en alzoo zy mogelyk gelooven, dat alles 't welk tot een soort van volmaaktheit strekt, zoo wel in 't goede als 't quaade, een merkteken van Grootagtbaarheit moet hebben, noemen ze hun Monarch, een Groot Rover en Groot Toveraar, gelyk wy onze Vorsten de naam van Groote Overwinnaars geeven. Dit is 't welk men ons bericht: Maar, zou de Tytel van Groot Rover ons niet doen dwalen? en zou het niet beter de konst van stroopen op de Landen zyner Grens-Volke-

ren op de wyze der Tartaren en Amerikanen, betekenen, en een zekere bequaamheit om gelyk de Struikrovers van den roof te leeven? een gaauwigheit(a) by de aloudste Volkeren bekent.

+ Nademaal zy de Zielen der Overledenen aanbidden, begrypt men daar uit dat zy de onsterflykheit der Ziele gelooven. Zy vreezen den Duivel, die zy Musucca noemen, en zien hem als den Vyandt der Menschen aan. Wat de Hel aangaat, zy hebben 'er geen denkbeeldt van: Maar zy vleyen zich na hunnen doodt in een Paradys over te gaan, alwaar zy in alle vermakelykheden met hunne Vrouwen en overige Huisgenooten leeven zullen. De Schepping van 't Heelal is hen onbekend, 't zy dat hen het gebrek van licht niet gedoogt heeft, over dit zoo zwaar begrypelyk onderwerp te redeneeren, of dat zy door een verwarde Overlevering die zy van de Volkeren die naader by Asie woonen, ontfangen hebben, de eeuwigheit van de stof gelooven. Men heeft ons niets van hun gevoelen over dit onderwerp verklaart, en wy zullen 'er ook niet meer van zeggen.

Alhoewel men ons verzeekert(b) dat deeze Volkeren geen Godsdienstige Vergaderingen, noch Priesters, noch Offerhanden, noch verbeeldingen van Beelden hebben, nochtans hebbe ze Feesten en Plechtigheden die alleen door 't goedvinden van den Vorst worden bepaalt en vast gestelt. De eerste dag van de Maan is een Feestdag. De Musimos, 't welk Feesten zyn door den Monarch gelyk de andere plechtigheden, vast gesteld, worden ter eere van de Zielen der Overledenen geviert, of indien men zich gelyk zy, uitdrukken wil,(c) van gestorvene vroome Menschen. Het schynt dat deeze aldaar de eenigste Godheden deezer Volkeren zyn, en dat ze een blind vertrouwen op zekere Orakels hebben, die zy waanen dat deeze Dooden voortbrengen. Wy zullen 'er eerlang van gewag maaken. Laat ons door een waarneeming eindigen die wy met geen onnoodige Letterkennis belasten zullen, te weeten, dat de Geestelyke Dienst die de alleroudste Afgodery(d) den Overledenen bewees, niet onverschillig voor alle verstorvenen was. Zy wierd niet dan aan voornaame Lieden beweezen, op dat zy na hunnen doodt Middelaars tusschen de Opper-Godheit en de Menschen wierden. In 't vervolg van tyden wierd dit veele uitzonderingen onderhevig.


Vorige Volgende