Spiegel sonder bedrogh

§. II. De tegenwoordige zonden.

Overweegt voorders dat gy niet en hoeft om u te veroodmoedigen, te loopen tot die zonden die gy eens gedaen hebt, maer nu vergeven zyn: daer zijnder tegenwoordig in u genoeg daer toe. Dat gy met aendagt door-zag den tegenwoordigen staet van uwe ziele, gy zoud meynen te zien eenen Job zittende op eenen mest-hoop, die daer druypt van den hoofde tot de voeten van zeeren en van rotten etter. Men zou van u misschien met meerder waerheyd konnen zeggen: A planta pedis us-

[p. 73]

Maekt my zalig God, want de wateren syn gekomen tot aen myn ziele. Ik ben versteken in't slym der diepte. Ps. 68. 2.
Wie verstaet sig de zonden. Ps. 18. 13.

[p. 74]

que ad verticem capitis, non est in eo sanitas, & livor, & plaga tumens. Isa. 1. 6. Van de plante des voets tot den top des hoofts is in hem geen gezontheyd: hy is een wonde, een blauwe en opgeswollen quetzuere: Alle uwe ziel-kragten, alle uwe uytwendige zinnen die werpen gebreken en verrotheden uyt, door een ontelbaer getal van fouten die daer uyt zypen, en maken u gelyk een levende leyk, levendig op-geëten wordende van de wormen. Onse quaedheyd is soo groot, zeyde de zalige Catharina van Genua, dat waer't dat God die wilde schatten naer syn geregtigheyd, hy zoude ons noyt eenig goed konnen doen; want de onuytsprekelyk en ongeloovelyk is, aen eene de welke die noyt gezien en heeft. Ende aen de zelve Heylige eens vertoont geweest zynde de verfoeyelykheyd van een alderminste gepeys tegen het wel-behaegen Gods, zeyde sy, dat sy was om te sterven, en dat, indien dat gezight haer niet aenstonts benomen wierd, al hadde sy een lichaem gehad van diamant, het aenstonts geborsten zoude hebben? Maer hoe veele van zoodanige en grootere fouten en zonden zyn'er in

[p. 75]

u? Het getal is daer van zoo onzeker als hunne swaerte: Delicta quis intelligit? Wie verstaet zig de zonden? Ps. 18. 13. En gy wilt evenwel geaght worden voor iets goets. Gy zijt gelijk het Quik-silver dat het swaerste is van allen de metalen, en het wilt evenwel vliegen boven alle andere Berg-stoffen. Abominabilis & inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem, zegt Job 15. 16. Verfoeyt en onnut is den mensch, die drinkt de boosheyd gelyk water. Ziet daer u portrait ofte af-beeltzel; onnut door den niet van de natuur; verfoeyelijk om de bedreve zonden, die tegenwoordig niet alleen de boosheyd op en slorpt, maer drinkt het gelijk water zonder aghterdoght of oplettentheyd: en verhooveerdight gy u nogh?