ken, aelmoessen gheven; maer men moet opstaen vlytelijck, kleeden gheschicktelijck, bidden aendachtelijck, wercken neerstelijck, eten maetelijck, aelmoessen doen mildelijck, handelen voorsichtelijck, en dan sullen dese heylige wercken eenen heylighen dagh, de heylighe daeghen, een heyligh leven, een heyligh leven een salighe doot, een salighe doot een schoone verrijssenisse, een schoone verrijssenisse de eeuwige glorie wercken.
Dit altemael, o Philagie, verstaende verwonderende, ende naer-volghende, soo seght tot slot van dit altemael, als ghy s'morghens op-staet.