Den spieghel van Philagie

[Schoon dat den droeven Edelman]

Schoon dat den droeven Edelman
Het peirdt doet loopen wat hy kan,
En met den spoor-slagh over-last,
Sijn plaegh die houdt hem even vast;
Al galopeerdt hy noch soo stijf,
Het siel-gequel sit hem op't lijf:
T'is vruchte-loos wat dat hy jaeght,
Soo langh hy 't hert in't herte draeght,
Noch hy en wint niet, wat hy spoedt,
Soo langh de vrees hem vreesen doet.

Tot groot on-geluck dan soo was den H. dienst hier oock ghe-eyndicht. Doen verstierf den bedruckten Edelman in sijn aensicht, en gaf syn selven schier, en sijn leven verlooren. Dit en koste soo heymelijck niet gheschieden, of het en weirdt

[p. 67]

ghemerckt van eenen Lands-man, die om den trooste-loosen Ridder het hert wederom in het lijf te spreken, door eene al-te-quaelijck bedachte licht-vierdicheydt ver-manghelt, en ver-wisselt de ver-diensten van sijne Misse, die hy ghehoort hadde, teghen den Edelmans kleederen, die hy doen aen hadde, weenich wetende dat hy (ghelijck eertijdts oock Giezi) met het kleedt oock de plaeghe soude aen-trecken.

Wat dient hier meer gheseydt? dese waeren alle beyde even bly, maer niet alle beyde even gheluckich en ver-sekert: want den Lands-man is door sijne begheerlijckheydt gheraeckt tot de blinde vermanghelinghe; en van de blinde vermanghelinghe tot de schoone kleederen; en van de schoone kleederen tot de grouwelijcke bekooringhe; en van de grouwelijcke bekooringhe tot den ver-maeledijden strop; en van den ver-maeledijden strop tot een ramp-saelich eynde van sijn leven. In teghen-deel die blijde was, dat was den voor-ghemelden Ridder, die op den selfsten dagh weder-keerende naer sijn kasteel den on-gheluckighen huys-man aen eenen boom heeft sien hanghen, den welcken doen tastelijck heeft bevonden, en dat de verdiensten van eene Misse ymandt konnen bewaeren, en dat de bekooringhen ymandt konnen om hals brenghen.

Dit soo wesende, o Philagie, en zijt nimmermeer soo bekommert en beslommert, al regenden het oock piecken, ghelijck de H. Theresa seyde, of ghy en sult den H. Godts-dienst daegelijckx hooren, en by-wonen. Want in dat H. Sacrificie wort

[p. 68]

voor ons op-gheoffert dat dierbaer Bloedt Christi, jeughdigher als het bloedt van eenen pellicaen, dat sijn doode jonxkens weer doet leven. Dat dierbaer Bloedt, krachtiger als het bloedt van eenen bock, om versteende herten te doen briselen. Dat dierbaer Bloedt, dat bermhertigher is als het bloedt van Abel om ghenaede te ver-werven. Dat dierbaer Bloedt, dat beter is als het bloedt daer het roxken van Ioseph mede was bestreken, om het hert vanden Hemelschen Vader te be-weghen.