Dese dichten, o Philagie, zijn rijck van luyster, [ic]k vrees dat ick den glans daer van (ghelijck het [m]et de spieghels gaet) en met het over-setten, en [v]ertaelen als met eenen waessem sal ver-duysteren. [O]nder-tusschen hoort de ghevoeghsaeme Liefde [e]ens spreecken, en hoe datse haer ghesteltenisse [n]aer eens anders ghesteltenisse weet te voeghen: