Donorwoorden

[p. 80]

Oude klopgeesten. Futuriblesaant.

Schuldhulp om de geschiedenis te verantwoorden,
de geschiedenismonsters te bezweren.
‘Permanente historische barensweeën.’
(Hoe overleven we met goed fatsoen onszelf?)

Liever wil ik weer beelddichten bij toortslicht
in donkere ondergrondse grotten
of mijn huid vol tatoeëren met runen,

nieuwe posthistorische runen.

Een grote, in nachtzwart gehulde figuur
kijkt wezenloos neer op de ruïnes
van zijn privéwereld,

louter bevolkt met extra's.

Drie, vier ondergaande zonnen,

naar het zwart neigende.

Natuurlijk, ons wacht de eeuwige mondiale slaap,
samengebald in een nanoseconde,

een punt van tijd:

tijdpunten die zich naadloos aaneenrijgen.

[p. 81]

 

Dus geef je maar over aan overspelige gebaren

 

en overspelige woorden.

 

Je fantoomschaduwen

 

leven hun eigen vervluchtigende einde.

 

 

 

*

 

 

 

Extra's als klopgeesten.

 

 

 

*

 

 

 

Vanavond zullen wij ons voeden met krill.