Persoon/Onpersoon

[p. 19]

[Iks-mens aksellereert traag deze minuut,]

·

Iks-mens aksellereert traag
deze minuut, slechts 25 cm per sek.
Geeuwt. De natuurlijke zon schijnt
- Softly, softly, as in a morning sunrise -
op zijn 62-jarige schedel.

Zijn wandelstok geen staf van Churchill
of Aäron, niettemin

(moet lachen

om dit park vol kleurige epigonen)

zeer potent.

Dromend over vroeger, zijn vroegere ik
dat - (Neuriet/1936:

‘Jij socialistisch meisje,

je bent als een radijsje,

van buiten rood, van binnen blank -’ aant.)

ja, dat... dat....

Neenee, hij voelt zijn uiterlijk,

nee niet als leeftijd - hoe zou hij ook,
24-jarige - maar letterlijk
als uiterlijk:

ondergoed, tweed colbert,

pantalon, hushpuppies, lucifers.

Het voelt goed.

Tussen seriegestemden, gelijkgehumeurd
- een brandgaatje
valt niet op, voelt hij niet -
beweegt hij zich voort./Kontakt.
Wrijving aan schouder en mouw.

Buik volgt.

15 u 50. Geen kreukel opgelopen.
(Enkel zijn das zit scheef.)