Virtualia. Teletonen. Even- en nevenbeelden

[p. 53]

VI

[p. 54]

Trampolinepoëzieaant.

1

Van tatata tot totale taal.

En dit herhaald en herhaald.

*
Toppunt van natuurlijkheid:

louter spelingen van de natuur imiteren.

*
Echologia.

Omgekeerde Madurodam-ervaring.

*
Een nieuwe meritocratie van verbeeldingsrijken
die niemand uitbeelden,

alleen inbeelden?

*
‘Eerst vorm, dan functie.’

Een nieuw taboe!

*
Driftige 1-vingerétude: Tactiele orewoed.

Verbale orewoed.

*
Al het geziene verandert de ziener,
al het verwoorde de voorgaande woorden.
*

Wenstaal.

Wenstaal versus knekeltaal en krekeltaal.
*
En voor de rest, val dood op een komma,

een semicolon.

[p. 55]

2

Bij gebrek aan waarschijnlijke woorden,

kies de onwaarschijnlijkste

of althans de waarschijnlijkste onwaarschijnlijke.
(Vrij naar Aristoteles.)

Of gebruik de spandrels.

*

Aleatorische momenten.

Neonatotaal.

Van tatata tot totale taal.
*
Drenkeling op wit papier:

een leven lang zwemmen voor je leven.

*
Versprekingen met grote gevolgen.

Verschrijvingen idem.

*
Alles draait om schijnvertoningen.
Maar wie ons kritiseert wordt geharmoniseerd.
*

Ooit huist in nooit.

Notopia voor nixwillers en echo-exoten.

*

Echologica?

Fantasiebiologie!

*
Alle vernieuwing komt voort uit onevenwichtige situaties.

[p. 56]

3

Mensbeeld als wensbeeld van generatieve foetussen.
*
Beweeglijke gevoelshorizonten en hun zelfadapties.
*
In ons lichaam om de 120 dagen geheel nieuw bloed
waarin nog visvormen zwemmen.
*
Nog maar 70.000 jaar geleden waren we bijna uitgestorven.
*
De ramp als natuurlijk experiment.
*
Net als bij gifslangen niet sterven aan je eigen vergif.
*
Vreedzaam samenleven met je 100 biljoen bacteriën.
*
Resistent zijn tegen de realiteit,

realiteit

als een onlokaliseerbare bom, die

nooit ontploffend

altijd en overal zijn werking uitoefent.

[p. 57]

4

Ook irreële relaties scheppen richting.
*
Geen monster is ooit mislukt (als monster).
*
Aardbevingen als hartbevingen,

elkaar

steeds sneller opvolgende.

De druk als een permanente onderdruk.

*
Onder de woestijn ligt het paradijs verborgen.

Dus

uit frustratie de woestijn bombarderen.

Eden

dat nooit gevonden mag worden.
*
Hij, overlevende van een foto, schim uit
voorgelogen oorlogen vol

terugvliegende kogels.

*
Nieuwe doden, een nieuwe naklank.
*
Er vallen steeds meer gaten in de vrede.
**
Euthanasie?

Niet vergeten het licht uit te doen!

[p. 58]

5

Verten zonder horizon.

Vacuümvonken.

*
Zero sum-denken.

Het verlangen naar consonanten.

*
Na het water, de dreigende privatisering van de lucht.

Dus adem snel nog wat in voor later.

*
De dans van beroepsduikelaartjes en -matroeska's.
*
Rondvliegende graffiti: een duizelende vlucht
in de circulariteit,

het rondomdenken,

minusmorfemen als lamme vogels.
*
Hoogspanning in de diepte.

Taalstraf.

*
Luidruchtige eenlingkoren.

Dus zing

als tweepersoonsbariton eenparig een wenslied mee.
*
Dichten is als een dravend paard begraven.
**
Alle vernieuwing komt voort uit onevenwichtige taalsituaties.