Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De ring fan it ljocht (1976)

Informatie terzijde

Titelpagina van De ring fan it ljocht
Afbeelding van De ring fan it ljochtToon afbeelding van titelpagina van De ring fan it ljocht

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

XML (1.18 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

verhalen


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De ring fan it ljocht

(1976)–Ype Poortinga–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Fryske folksforhalen


Vorige Volgende
[pagina 149]
[p. 149]

II
Tusken himel en ierde
Legindemearkes

[pagina 151]
[p. 151]

De ring fan it ljocht

Kening Salomo wie ien fan 'e wiiste minsken dy't der ea west ha. Sels de wetgelearden en de prysters gongen wol nei him ta as se mei it iene of it oare oan wiene, en fregen him om rie. En yn rjochtsaken wie der op 'e hiele wrâld nimmen dy't him bilykje koe. Der waerd him wol ris frege, hwer't er dy oermjitte greate wiisheit wei hie, mar dêr woe er nea oer prate.

Der wie wol in geheim. Doe't er noch prins wie, hie er ris dreamd, dat de ingel fan 'e gerjochtichheit by him kaem. Dy joech him de ring fan it ljocht en hiet him om dy ring net to dragen salang't er noch gjin kening wie. En doe't Salomo wekker waerd, hie er de ring om 'e finger. Mar hy die hwat de ingel fan 'e gerjochtichheit him oplein hie en burch de ring ynearsten wei.

Salomo waerd kening en doe ûnderfoun er, hoe'n formogen dy ring hie om him de wierheit to iepenbierjen. As er de ring fan it ljocht droech, dan seach er alles hwat der yn 'e herten fan 'e minsken omgong. Dat wie sa forskriklik om oan to sjen en dat die him sa'n fortriet, dat hy koe en woe de ring allinne mar drage as er foar hiele swiere fragen stie of as er rjocht sprekke moast. Yn de ring siet in greate stien. Dy bigoun to ljochtsjen, as immen wierheit tsjin him spriek, mar hy waerd dof, sadré't der leagen of ûnrjocht yn 't spul kaem. Boppedat waerd him dan tagelyk iepenbiere, hwerút de leagen bistie en hwat dan wol de wierheit wie. Mar sadré't de rjochtsitting of de oare slimme saek efter de rêch wie, burch Salomo de ring wer op yn 'e timpel.

Doe kaem der op in kear út in fier lân in keninginne by him op bisyk, de keninginne fan Seba. En Salomo, sadré't er har seach, krige har leaf en de keninginne krige Salomo leaf. Se wie kommen foar in koart bisyk, mar hja hagen inoar sa tige, dat it forbliuw duorre gjin wike en gjin moanne, mar it waerden jierren en yn dy tiid bigoun Salomo hyltyd mear fan har to hâlden. Mar doe wie der in espel prysters, dy woene minlike graech witte, hwatfoar geheim Salomo eigentlik hie. By de kening sels wiene se foar de winige doar kommen en nou praetten se der mei de keninginne fan Seba oer. En se krigen har safier, dat se tasei om de kening ris to tantsjen, hwer't er doch syn wiisheit wei hie.

En doe op in joune dat se wer bymekoar leine en Salomo him lokkich en tofreden fielde, sei de keninginne tsjin him: ‘Ik haw in greate biwûndering foar dy. Dou witst oeral rie ta en dou fynst útkomst yn dingen dêr't ik machteleas foar stean. Siz my, hwat is nou it geheim fan dyn wiisheit?’ En doe sei Salomo tsjin har: ‘Dy greate wiisheit komt oer my, byhwannear't ik de ring fan it ljocht draech. Ik mei him allinne mar om ha op stuiten dat ik it djipste ynsjoch fanneden bin, en dan helpt de Hear my’. De keninginne, dy't út harsels al in tige skerp forstân hie, krige in oeribel sterk forlangst om ek ien kear dat kleare ynsjoch to hawwen en frege de kening: ‘Mei ik dy ring dan ek wol ris om ha?’ Salomo antwurde: ‘Né, hwant dat soestou net forneare kinne’. Mar krekt omdat er har dêryn net to wille wie, hie se der nammensto greater hertsear fan en op in kear dat de kening fan hûs wie, gong se nei de timpel, dêr't de ring fan it ljocht opburgen wie, en helle him to foarskyn.

Se siet der in set nei to sjen. Doe waerd har op 't lêst de oanstriid oermânsk en se skoude him oan 'e finger. Sa gong se wer nei it paleis en dêr kaem se har tsjinners en har freonen tsjin. Lykwols, diskear seach se net allinne hwat foar eagen is, mar

[pagina 152]
[p. 152]

ek lei it inerlik fan dizze minsken foar har bleat. En doe bisaude se, hwant se seach de ûngerjochtichheit dy't der skûle yn 'e siel fan lju dy't op it each sa goed en edelmoedich wiene. Har hertsfreondinne seach se rinnen. Se merkbiet dat dy swier wie en ek dat se fan doel wie om har eigen bern, sadré't it to wrâld kommen wie, yn it geheim to deadzjen. Freonen seach se omrinnen mei de slimste oergunst foar har, de keninginne, yn 't hert. Minsken dêr't se it folste bitrouwen yn hie, ûntdiek se fan, dat se har bidroegen en bistielen. Sels moete se guon dy't mei plannen omrounen om har en de kening to formoardzjen. It fleach har oan en se roun yn sawn hasten werom nei de timpel en lei de ring wer to plak.

Doe't Salomo de jouns thúskaem en har opsocht yn har binnenkeamer, foun er har skriemende. Hy gong nei har ta en frege: ‘Hwerfandinne sa'n fortriet?’ Earst doarst se it him net fortelle, mar doe't Salomo gjin lichten die, joech se bilies en sei se: ‘Miskien haw ik hwat dien datstou my nea wer forjaen kinste - ik bin nei de timpel gongen, haw de ring fan it ljocht nommen en him omdien. Mar ik seach hwat der libbet yn 'e herten fan alle minsken. Dêr bin ik skriklike kjel en drôvich fan wurden en ik kin it net wer by my wei krije’. Doe antwurde Salomo: ‘It kaem dy net ta om to sjen hwatstou sjoen hast. Ik hie dy myn geheim net bikend meitsje moatten, en dou hiest dy oan dyn wurd hâlde moatten om dyn kennis fan myn geheim net to misbrûken. Ik allinne mei dizze ring drage, om rjocht sprekke en rjocht dwaen to kinnen. As ik dizze ring oan 'e finger ha, dan wit ik fan alleman dy't foar my forskynt op itselde stuit oft er skuldich is of ûnskuldich. Hwant efter dizze ring stiet it ljocht fan God, dy't my de wiisheit jowt om minsken to rjochtsjen yn alle gerjochtichheit. Hwatstou dien hast kin dy dan ek nea wer forjown wurde’.

En de oare deis hat de keninginne fan Seba de kamielen bilade litten mei al har kostberheden. Se is ôfreizge nei har ryk en nea hawwe hja en Salomo elkoar weromsjoen.



illustratie


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken